Wat is een miskraam?

Wat is een miskraam?

Een miskraam (ook wel vroeg zwangerschapsverlies genoemd) is de dood van een baby vóór de 20e week (of ongeveer vier en een halve maand) van de zwangerschap. Een miskraam hebben kan verwoestend zijn en verrast iemand meestal, hoewel het eigenlijk heel gewoon is. Van bekende zwangerschappen wordt zelfs geschat dat 10% tot 15% eindigt in een miskraam, meestal vóór 13 weken zwangerschap.

Symptomen

Niet alle miskramen presenteren zich op dezelfde manier. Of u al dan niet symptomen heeft, hangt in het algemeen af ​​van het aantal weken dat u zwanger bent en de timing van de diagnose. Over het algemeen geldt dat hoe verder in de zwangerschap, hoe meer symptomen u zult ervaren. Het is ook mogelijk dat u helemaal geen symptomen heeft.

Typische symptomen van een miskraam kunnen het volgende zijn:

• Buikpijn en/of krampen
• Rugpijn
• Vloeistof en/of weefselafscheiding uit de vagina
• Verlies van zwangerschapssymptomen, zoals misselijkheid en gevoelige borsten
• Vaginale bloeding (dit kan variëren van spotting tot hevig bloeden)

Zoals hierboven vermeld, gebeuren de meeste miskramen tijdens het eerste trimester, voorafgaand aan 13 weken zwangerschap. Gelukkig neemt uw risico op een miskraam aanzienlijk af naarmate u verder in de zwangerschap bent.

Diagnose

Als u vermoedt dat u een miskraam heeft, neem dan contact op met uw arts. Het is belangrijk om hen te vertellen over vaginale bloedingen die optreden als u zwanger bent. U kunt lichte vlekken of vlekken van donkerrood, roze of helderrood bloed hebben. Als uw bloeding erg hevig is en gepaard gaat met hevige menstruatiekrampen, is de kans groter dat u een miskraam krijgt dan wanneer deze licht en pijnvrij is.

Als u echter minder dan vijf maanden zwanger bent en wat vaginale bloedingen heeft, raak dan niet in paniek. Niet alle bloedingen in het begin van de zwangerschap betekenen dat u een miskraam krijgt. Naast mogelijk zwangerschapsverlies, zal uw arts andere redenen voor vaginale bloedingen uitsluiten, zoals:

Implantatiebloeding

U kunt in het begin van de zwangerschap wat bloeden door het normale proces van het hechten van het embryo aan de wand van uw baarmoeder. Dit wordt innestelingsbloeding genoemd. Het is meestal een lichte bloeding en kan gepaard gaan met milde krampen.

Subchorionische bloeding

Soms kan implantatiebloeding zich onder de placenta verzamelen en een bloedophoping of bloedstolsel veroorzaken. Dit is te zien op echografie en wordt een subchorionische bloeding genoemd.

Dit type bloeding kan iets heviger zijn dan een innestelingsbloeding en u kunt wat krampen krijgen. U kunt een paar weken blijven bloeden. Gewoonlijk wordt de bloedafname weer door uw lichaam opgenomen en stopt het bloeden.

Post-coïtale bloeding

Heb je onlangs seks gehad en nu bloed je? Als dat het geval is, is de kans groot dat u gewoon uit uw baarmoederhals bloedt. Als je zwanger bent, verandert het oppervlak van je baarmoederhals als reactie op je veranderende hormoonspiegels. Dit zorgt ervoor dat uw baarmoederhals meer kans heeft om te bloeden wanneer deze wordt aangeraakt tijdens seks. Dit type bloeding wordt post-coïtale bloeding genoemd.

Urineweginfectie

Soms kan een lichte bloeding die u alleen opmerkt als u zich afveegt nadat u heeft geplast, een teken zijn van een urineweginfectie (UTI). UTI’s komen heel vaak voor in de vroege zwangerschap en vertonen vaak niet de typische symptomen van frequent en pijnlijk urineren.

Oorzaken

Als je een miskraam krijgt, vraag je je misschien af ​​of je iets hebt gedaan waardoor je de zwangerschap hebt verloren. Dit is zeer onwaarschijnlijk, vooral als uw miskraam vóór 13 weken heeft plaatsgevonden, aangezien de meeste vroege miskramen gebeuren omdat het embryo niet levensvatbaar is (in staat om voldragen te blijven). In feite is ongeveer 50% van alle vroege zwangerschapsverliezen te wijten aan chromosomale afwijkingen.

Veel miskramen gebeuren echter ook door onbekende oorzaken. Het is bekend dat sommige levensstijlkeuzes het risico op een miskraam kunnen vergroten, zoals het roken van sigaretten en drugsgebruik. Andere, minder vaak voorkomende oorzaken van een miskraam zijn:

• Extreme stress
• Infectie
• Maternale auto-immuunziekten
• Maternale trombofilie
• Structurele problemen van de baarmoeder of baarmoederhals

Risicofactoren

Hoewel er veel factoren zijn die uw kans op zwangerschapsverlies vergroten, tonen onderzoeken aan dat miskramen vaak voorkomen zonder de aanwezigheid van bekende risicofactoren – en het is vaak niet precies bekend waarom de ene persoon een miskraam krijgt en de andere niet. Wat echter zeker is, is dat uw risico op een miskraam toeneemt met uw leeftijd.

Volgens het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) is uw op leeftijd gebaseerde risico op een miskraam als volgt:

• 9% tot 17% in de leeftijd van 20-30
• 20% op 35-jarige leeftijd
• 40% op 40-jarige leeftijd
• 80% op 45-jarige leeftijd

Naast de leeftijd van de moeder zijn er nog andere factoren die het risico op zwangerschapsverlies kunnen vergroten:

• Een geschiedenis van twee of meer eerdere miskramen
• Ondergewicht hebben
• Blootstelling aan giftige chemicaliën, zoals verfverdunners
• Hormonale problemen, zoals polycysteus ovariumsyndroom (ook wel PCOS genoemd)
• Leefstijlgedrag, waaronder roken, drinken en het gebruik van recreatieve drugs
• zwaarlijvigheid
• Reeds bestaande gezondheidsproblemen, zoals diabetes, lupus en hoge bloeddruk

Terugkerende miskramen

Hoewel miskramen in het eerste trimester vaak voorkomen, is het hebben van meer dan één miskraam op rij dat niet. Simpel gezegd, je hebt veel meer kans op een succesvolle zwangerschap na een miskraam dan op een tweede miskraam (of een derde of meer). Omgekeerd, hoe meer miskramen je hebt gehad, hoe groter de kans dat je er nog een krijgt, maar de percentages zijn nog steeds laag.

Een herhaalde miskraam wordt doorgaans gedefinieerd als drie of meer opeenvolgende zwangerschapsverliezen in het eerste trimester. Studies suggereren dat dit gebeurt bij 2% tot 5% van de zwangere vrouwen, waarbij de percentages toenemen met de leeftijd van de moeder en het aantal miskramen. Maar zelfs als u meer dan drie miskramen achter elkaar heeft gehad, is de kans groter dat uw volgende zwangerschap doorgaat.

Behandeling

Als er een miskraam wordt vastgesteld, moet u worden behandeld om er zeker van te zijn dat alle producten van de conceptie uit de baarmoeder worden verwijderd. Afhankelijk van hoe ver je in de zwangerschap bent en hoeveel je bloedt, heb je misschien een aantal keuzes over hoe je je miskraam moet behandelen.

Als u zeer hevig bloedt en niet al het zwangerschapsweefsel hebt gepasseerd, heeft u waarschijnlijk een spoedprocedure voor dilatatie en curettage (D&C) nodig om uw baarmoeder schoon te maken en het bloeden te stoppen. Als u stabiel bent wanneer u de diagnose krijgt, zal uw arts waarschijnlijk de volgende behandelingsopties met u bespreken.

Aanstaande management

Aanstaande management betekent kiezen voor helemaal geen interventie en ervoor kiezen om uw lichaam het weefsel te laten passeren wanneer het klaar is. Deze aanpak is over het algemeen het meest succesvol als u minder dan acht weken zwanger bent en wordt niet aanbevolen als u meer dan 13 weken zwanger bent.

Medisch management

Medisch management betekent het nemen van een medicijn genaamd misoprostol dat ervoor zorgt dat uw baarmoeder het weefsel passeert. Het medicijn begint binnen een paar uur te werken, wat resulteert in vaginale bloedingen en krampen, vergelijkbaar met een zware menstruatie. Vaginale bloedingen kunnen enkele weken aanhouden.

Chirurgisch beheer

Chirurgisch management houdt in dat het weefsel wordt verwijderd door een D & C-procedure. Als de miskraam vroeg genoeg is, kan uw arts u een in-office aspiratie van het weefsel in uw baarmoeder aanbieden.Nogmaals, verwacht zware vaginale bloedingen en krampen terwijl je lichaam het baarmoederslijmvlies en het embryo afwerpt.

Bloedgroepcomplicaties voorkomen

Naast het verwijderen van foetaal weefsel, omvat het beheer van een miskraam het controleren van uw bloedgroep. Als u Rh-negatief bent, zal uw arts met u praten over een speciale injectie, RhoGAM genaamd, die een zwangerschapscomplicatie, hemolytische ziekte van de pasgeborene genaamd, kan voorkomen die van invloed kan zijn op toekomstige zwangerschappen.

Tweede trimester miskraam

Behandeling voor zwangerschapsverlies na het eerste trimester is vergelijkbaar met een eerdere miskraam. Hoe verder in de zwangerschap echter een miskraam optreedt, hoe groter de kans dat u geopereerd moet worden, omdat er meer foetaal weefsel is dat veilig uit de baarmoeder moet worden verwijderd.

Terugkeer van menstruatie

Het duurt meestal ongeveer vier weken voordat uw normale menstruatie wordt hervat na het verlies van de zwangerschap, maar het kan zes tot acht weken duren.Deze vertraging komt doordat het zwangerschapshormoon (humaan choriongonadotrofine of hCG) moet terugkeren naar het niveau van voor de zwangerschap voordat de eisprong weer plaatsvindt. Je menstruatie komt ongeveer twee weken na je eisprong.

Omgaan met

Sta jezelf toe om te rouwen. Dit kan niet genoeg benadrukt worden. Het hebben van een miskraam is erg schokkend en het is belangrijk dat u uzelf de tijd geeft om emotioneel te herstellen van uw verlies.

Het verliezen van een zwangerschap is net als elk ander verlies van een dierbare. Je zult dezelfde emotionele reacties hebben, hoewel je misschien wat sneller door de stadia van rouwen gaat. Het verwerken van je emoties en het zoeken naar psychologische ondersteuning kan een significante depressieve episode helpen voorkomen.

Als u eenmaal een zwangerschap heeft verloren, kunt u merken dat u tijdens uw volgende zwangerschap angstiger bent. U kunt zich zelfs ambivalent voelen over de zwangerschap. Als je het moeilijk vindt om emotioneel gehecht te raken aan je zwangerschap na een miskraam, kan het nuttig zijn om dit met je arts en/of een hulpverlener te bespreken.

Opnieuw proberen

Een van de eerste vragen die u zou kunnen hebben na een miskraam is: “Wanneer kan ik het opnieuw proberen?” Dit is een veel voorkomende vraag. Sommige artsen zullen u vertellen dat u moet wachten tot u drie normale cycli heeft gehad voordat u het opnieuw kunt proberen. Voor de meeste gezonde vrouwen is het waarschijnlijk niet nodig om zo lang te wachten.

Hoewel er geen duidelijke gegevens zijn over het optimale moment om te proberen zwanger te worden na een miskraam, suggereren nieuwere gegevens dat er geen reden is om het uit te stellen – en dat u in de drie maanden na een miskraam zelfs extra vruchtbaar bent. Dat gezegd hebbende, zijn de meeste artsen het erover eens dat je na een miskraam minstens een paar weken moet wachten voordat je vaginale geslachtsgemeenschap hebt om het risico op infectie te verminderen.

Een miskraam hebben is hartverscheurend. Laat jezelf rouwen. Het kan helpen om te onthouden dat je veel meer kans hebt op een succesvol resultaat bij je volgende zwangerschap dan bij een volgende miskraam. Het bespreken van behandelingsopties met uw arts en het krijgen van emotionele steun voor uw verlies kan u helpen om fysiek en emotioneel te herstellen.