Een overzicht van pseudobulbaire effecten bij MS

Pseudobulbar affect, of PBA, is een syndroom dat wordt gekenmerkt door uitbarstingen van huilen of lachen die ongepast of overdreven zijn binnen de sociale omgeving van de persoon. Dit syndroom kan optreden bij patiënten met MS en hun leven aanzienlijk beïnvloeden, waardoor gevoelens van angst, schaamte en sociaal isolement ontstaan. De aandoening wordt echter steeds meer erkend en er is een effectieve behandeling beschikbaar.

De variabiliteit van de termen die worden gebruikt om dit syndroom te beschrijven, heeft voor enige verwarring gezorgd bij mensen die eraan lijden, maar ook op medisch gebied. Enkele andere termen die worden gebruikt om pseudobulbair affect te beschrijven, zijn onder meer:

• Onvrijwillige emotionele expressiestoornis
• Emotionele labiliteit of ontregeling of incontinentie
• Pathologisch lachen en huilen
• Emotionalisme

Symptomen

PBA manifesteert zich in overmatige uitingen van emoties, zoals:

Huilen lijkt een meer voorkomende manifestatie van PBA te zijn dan lachen, hoewel beide kunnen voorkomen.

Oorzaken

Wetenschappers geloven dat mensen met pseudobulbair affect de zenuwsignalering in hun cerebellum hebben verstoord.Het cerebellum regelt de coördinatie en hoe het lichaam beweegt, en wetenschappers geloven dat het ook kan helpen de expressie van emoties door het lichaam te beheersen op basis van input van andere delen van de hersenen.

Hoewel de precieze betrokkenheid van het cerebellum bij pseudobulbair affect onduidelijk is, zijn serotonine en glutamaat de belangrijkste neurotransmitters waarvan wordt aangenomen dat ze een vitale rol spelen bij PBA.

Naast MS zijn er een aantal andere neurologische aandoeningen die verband houden met de ontwikkeling van pseudo bulbair affect. Waaronder:

• ziekte van Alzheimer
• Traumatische hersenschade
• Hartinfarct
• Hersentumor
• Amyotrofische laterale sclerose (ALS)
• ziekte van Parkinson

Diagnose

Een manier waarop een zorgverlener een diagnose van PBA kan stellen, is door te praten met een goede vriend of familielid van de patiënt en/of met de patiënt zelf. De zorgverlener zal bij zijn evaluatie naar de volgende “aanwijzingen” zoeken:

• De emotionele reactie is situationeel ongepast.
• De gevoelens van de patiënt en de affectieve respons zijn niet nauw verwant.
• De duur en ernst van de episodes kunnen niet door de patiënt worden gecontroleerd.
• Het uiten van de emotie leidt niet tot een gevoel van opluchting.
• Emotionele reacties zijn niet meer hetzelfde als vroeger.
• Emotionele reacties zijn inconsistent met of niet in verhouding tot de stemming.
• Emotionele reacties zijn niet afhankelijk van een stimulus of zijn overdreven ten opzichte van die stimulus.
• Het syndroom veroorzaakt aanzienlijk leed of sociale/beroepsmatige beperkingen.
• Reacties worden niet verklaard door een andere psychiatrische of neurologische aandoening, of drugs- of alcoholgebruik.

Er zijn ook twee soorten vragenlijsten die medische professionals helpen bij het diagnosticeren van pseudobulbair affect. Een daarvan is de Pathologische Lach- en Huilschaal (PLACS), waarin de clinicus de patiënt interviewt. De andere is de Centre for Neurologic Study-lability scale (CNS-LS), een zelfrapportagevragenlijst.

Om PBA nauwkeurig te diagnosticeren, moeten ook andere oorzaken worden uitgesloten. Pseudobulbar-affect kan door zorgverleners worden gemist omdat ze de huilepisodes toeschrijven aan depressie, wat vaak voorkomt bij MS. Een zorgverlener kan een grondige geschiedenis van de geestelijke gezondheid doen om depressie uit te sluiten bij mensen die dit effect melden.

MS versus depressie

Er zijn enkele belangrijke verschillen die kunnen helpen onderscheid te maken tussen deze twee aandoeningen. Een daarvan is dat bij een depressie een episode van huilen samenvalt met een sombere stemming. Bij pseudobulbair affect is de huilbui inconsistent, overdreven of zelfs tegenstrijdig met hoe ze zich werkelijk voelen. Ook bij pseudobulbair affect kan een persoon binnen een enkele uitbarsting overschakelen van huilen naar lachen.

Een andere aanwijzing is de duur: de uitbarstingen van pseudobulbair huilen of lachen, hebben de neiging abrupt op te komen en abrupt te eindigen, seconden tot minuten aanhoudend. Een depressieve episode daarentegen duurt minstens twee weken. Bovendien wordt depressie geassocieerd met andere symptomen, zoals een verandering in slaapgewoonten en eetlust, schuldgevoelens en verlies van interesse in activiteiten.

In sommige gevallen zal een zorgverlener een elektro-encefalogram (EEG) uitvoeren om een ​​zeldzame vorm van epilepsie uit te sluiten die symptomen kan veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van PBA.

Behandeling

Als uw zorgverlener de diagnose PBA bij u stelt, krijgt u mogelijk een tricyclisch antidepressivum voorgeschreven, zoals Elavil (amitriptyline) of nortriptyline, of een selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI) zoals Celexa (citalopram).

Het is waarschijnlijker dat u Nuedexta (dextromethorfanhydrobromide/kinidinesulfaat) krijgt voorgeschreven, dat in 2010 is goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor de behandeling van PBA. Onderzoek heeft uitgewezen dat het effectief is voor het verlichten van symptomen van PBA bij patiënten met MS, naast patiënten met ALS.

Bijwerkingen van Nuedexta kunnen zijn: diarree, duizeligheid, hoesten, braken, zwakte, zwelling, urineweginfecties, griep en winderigheid. Tijdens het gebruik van dit medicijn is follow-up belangrijk, vooral voor het controleren van de kalium- en magnesiumspiegels in het lichaam, die met Nuedexta kunnen worden verlaagd. Meer monitoring kan nodig zijn voor mensen die risico lopen op bepaalde ritmestoornissen van het hart.

PBA kan beschamend zijn en door andere mensen verkeerd begrepen worden. Naast het raadplegen van uw zorgverlener over de behandeling, is het belangrijk om met familie, vrienden en collega’s te praten en uit te leggen wat PBA is en hoe het verband houdt met uw MS. Op deze manier zullen mensen, als je merkt dat je overmatig lacht of huilt, beter begrijpen waarom je doet zoals je doet.