Overzicht
Epididymitis is een ontsteking van de opgerolde buis (epididymis) aan de achterkant van de zaadbal waarin sperma wordt opgeslagen en vervoerd. Mannen van elke leeftijd kunnen epididymitis krijgen.
Epididymitis wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie, waaronder seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s), zoals gonorroe of chlamydia. Soms raakt een zaadbal ook ontstoken – een aandoening die epididymo-orchitis wordt genoemd.
Symptomen van epididymitis
Tekenen en symptomen van epididymitis kunnen zijn:
- Een gezwollen, rood of warm scrotum
- Pijn in de zaadballen, meestal aan één kant, die meestal geleidelijk ontstaat
- Pijnlijk urineren of een dringende of frequente behoefte om te plassen
- Afscheiding uit de penis
- Pijn of ongemak in de onderbuik of het bekkengebied
- Bloed in het sperma
- Koorts (minder vaak)
Chronische epididymitis
Epididymitis die langer dan zes weken aanhoudt of terugkeert, wordt als chronisch beschouwd. Symptomen van chronische epididymitis kunnen geleidelijk optreden. Soms wordt de oorzaak van chronische epididymitis niet geïdentificeerd.
Wanneer moet u naar een dokter?
Negeer nooit pijn of zwelling in het scrotum, die veroorzaakt kan worden door een aantal medische aandoeningen. Sommige medische aandoeningen vereisen onmiddellijke behandeling om blijvende schade te voorkomen.
Als de pijn in het scrotum ernstig is, moet u een spoedbehandeling zoeken. U moet naar een arts gaan als u afscheiding uit uw penis heeft of pijn heeft bij het plassen.
Oorzaken van epididymitis
Oorzaken van epididymitis zijn onder meer:
- Seksueel overdraagbare infectie (soa). Gonorroe en chlamydia zijn de meest voorkomende oorzaken van epididymitis bij jonge, seksueel actieve mannen.
- Andere infecties. Bacteriën van een urineweg- of prostaatinfectie kunnen zich van de geïnfecteerde plaats naar de bijbal verspreiden. Ook kunnen virale infecties, zoals het bofvirus, leiden tot epididymitis.
- Urine in de bijbal (chemische epididymitis). Deze aandoening treedt op wanneer urine terugstroomt in de epididymis, mogelijk als gevolg van zwaar tillen of persen.
- Trauma. Een liesblessure kan epididymitis veroorzaken.
- Tuberculose. In zeldzame gevallen kan epididymitis worden veroorzaakt door een tuberculose-infectie.
Risicofactoren
Bepaalde seksuele gedragingen die tot soa’s kunnen leiden, brengen het risico op seksueel overdraagbare epididymitis met zich mee, waaronder:
- Seks hebben met een partner die een soa heeft
- Seks hebben zonder condoom
- In het verleden een seksueel overdraagbare infectie hebben gehad
Risicofactoren voor niet-seksueel overdraagbare epididymitis zijn onder meer:
- Geschiedenis van prostaat- of urineweginfecties
- Geschiedenis van medische procedures die de urinewegen beïnvloeden, zoals het inbrengen van een urinekatheter of scoop in de penis
- Een onbesneden penis of een anatomische afwijking van de urinewegen
- Prostaatvergroting, waardoor het risico op blaasinfecties en epididymitis toeneemt
Complicaties van epididymitis
Complicaties van epididymitis zijn onder meer:
- Met pus gevulde infectie (abces) in het scrotum
- Epididymo-orchitis, als de aandoening zich verspreidt van uw bijbal naar uw zaadbal
- Verminderde vruchtbaarheid (zelden)
Preventie van epididymitis
Om je te helpen beschermen tegen soa’s die epididymitis kunnen veroorzaken, moet je veilige seks beoefenen.
Als u terugkerende urineweginfecties of andere risicofactoren voor epididymitis heeft, kan uw arts andere manieren met u bespreken om herhaling te voorkomen.
Diagnose van epididymitis
Uw arts zal controleren op vergrote lymfeklieren in uw lies en een vergrote zaadbal aan de aangedane zijde. De arts kan ook een rectaal onderzoek doen om te controleren op prostaatvergroting of pijn.
Tests die uw arts kan aanbevelen zijn onder meer:
- Soa-screening. Er wordt een smal wattenstaafje in het uiteinde van uw penis ingebracht om een monster van de afscheiding uit uw urethra te verkrijgen. Dit monster wordt in het laboratorium gecontroleerd op gonorroe en chlamydia.
- Urine- en bloedonderzoek. Er worden monsters van uw urine en bloed geanalyseerd om afwijkingen op te sporen.
- Echografie. Deze beeldvormende test kan worden gebruikt om testiculaire torsie uit te sluiten. Echografie met kleurendoppler kan bepalen of de bloedtoevoer naar uw testikels lager is dan normaal (wat duidt op torsie) of hoger dan normaal, wat de diagnose van epididymitis helpt bevestigen.
Voorbereiding op een afspraak met een arts
Mogelijk wordt u doorverwezen naar een arts die gespecialiseerd is in urinewegproblemen (uroloog).
Wat je kunt doen ter voorbereiding
Schrijf een lijst op van:
- Uw symptomen en wanneer de symptomen begonnen
- Belangrijke medische informatie, inclusief eerdere soa’s
- Alle medicijnen, vitamines of voedingssupplementen die u gebruikt, inclusief doses
- Vragen om aan de dokter te stellen
Enkele vragen die u aan uw arts kunt stellen, zijn onder meer:
- Wat is de meest waarschijnlijke oorzaak van mijn symptomen? Zijn er nog andere mogelijke oorzaken?
- Welke testen heb ik nodig?
- Welke behandelmethodes zijn er beschikbaar?
- Hoe lang duurt het voordat ik me beter voel?
- Moet mijn partner getest worden op een soa?
- Moet ik seksuele activiteit beperken?
Aarzel niet om andere vragen te stellen.
Wat de dokter u kan vragen
De arts zal u waarschijnlijk de volgende vragen stellen:
- Hoe ernstig zijn uw symptomen? Zijn de symptomen constant of incidenteel?
- Wat lijkt uw symptomen te verbeteren of te verergeren?
- Heeft u afscheiding uit uw penis of bloed in uw sperma?
- Heeft u pijn bij het plassen of moet u vaak of dringend plassen?
- Heeft u pijn tijdens geslachtsgemeenschap of tijdens het ejaculeren?
- Bent u of uw partner getest op een soa?
- Doet u zwaar tillen?
- Heeft u last van een prostaataandoening of urineweginfectie?
- Heeft u een operatie in of nabij uw urinewegen ondergaan, of een operatie waarbij een katheter moest worden ingebracht?
- Heeft u een liesblessure gehad?
Terwijl u op uw afspraak wacht, moet u seksueel contact vermijden waardoor uw partner het risico kan lopen een soa op te lopen, inclusief geslachtsgemeenschap, orale seks en elk huid-op-huidcontact met uw geslachtsdelen. Breng uw sekspartner(s) op de hoogte van uw klachten en symptomen, zodat zij zich ook kunnen laten testen.
Behandeling van epididymitis
Antibiotica zijn nodig om bacteriële epididymitis en epididymo-orchitis te behandelen. Als de oorzaak van de bacteriële infectie een soa is, heeft ook je sekspartner behandeling nodig. Neem de volledige antibioticakuur die uw arts heeft voorgeschreven, zelfs als uw symptomen sneller verdwijnen, om er zeker van te zijn dat de infectie verdwijnt.
U zou zich binnen 48 tot 72 uur na inname van een antibioticum beter moeten gaan voelen. Rusten, het scrotum ondersteunen met een atletische band, ijspakken aanbrengen en pijnmedicatie nemen, kunnen het ongemak helpen verlichten.
Uw arts zal waarschijnlijk een vervolgbezoek aanbevelen om te controleren of de infectie is verdwenen of niet.
Chirurgie
Als er zich een abces heeft gevormd, moet u mogelijk een operatie ondergaan om het te laten leeglopen. Soms moet de bijbal geheel of gedeeltelijk operatief worden verwijderd (epididymectomy). Een operatie kan ook worden overwogen als epididymitis te wijten is aan onderliggende fysieke afwijkingen.
Zorg thuis
Epididymitis veroorzaakt meestal aanzienlijke pijn. Om de pijn te verzachten, moet u:
- Rusten in bed
- Ga zo liggen dat uw scrotum omhoog ligt
- Breng koude kompressen aan op uw scrotum
- Draag een atletische supporter
- Vermijd het tillen van zware voorwerpen
- Vermijd geslachtsgemeenschap totdat uw infectie is verdwenen
Discussion about this post