Algemene informatie over epilepsie
Epilepsie is een aandoening van het centrale zenuwstelsel, waarbij de hersenactiviteit abnormaal wordt, waardoor epileptische aanvallen of perioden van ongewoon gedrag, ongewone gewaarwordingen en soms verlies van bewustzijn worden veroorzaakt.
Iedereen kan epilepsie krijgen. Epilepsie treft zowel mannen als vrouwen van alle rassen, etnische achtergronden en leeftijden.

Epilepsiesymptomen kunnen sterk variëren. Sommige mensen met epilepsie staren tijdens een aanval gewoon een paar seconden leeg, terwijl anderen herhaaldelijk met hun armen of benen trillen. Het hebben van een enkele aanval betekent niet dat u epilepsie heeft. Voor een diagnose van epilepsie zijn over het algemeen minimaal twee niet-uitgelokte aanvallen nodig.
Behandeling met medicijnen of soms een operatie kan aanvallen beheersen voor de meerderheid van mensen met epilepsie. Sommige mensen hebben een levenslange behandeling nodig om aanvallen onder controle te houden, maar voor anderen verdwijnen de aanvallen uiteindelijk.
Symptomen van epilepsie
Omdat epilepsie wordt veroorzaakt door abnormale activiteit in de hersenen, kunnen epileptische aanvallen elk proces beïnvloeden dat door uw hersenen wordt gecoördineerd. Tekenen en symptomen van epilepsie kunnen zijn:
- Tijdelijke verwarring
- Staren zonder uitdrukking
- Oncontroleerbare schokkende bewegingen van de armen en benen
- Verlies van bewustzijn of bewustzijn
- Psychische symptomen zoals angst, angst of déja vu
De symptomen variëren afhankelijk van het type epilepsie. In de meeste gevallen heeft een persoon met epilepsie de neiging om elke keer hetzelfde type aanval te krijgen, dus de symptomen zullen van episode tot episode vergelijkbaar zijn.
Artsen classificeren aanvallen over het algemeen als focale aanval of gegeneraliseerde aanval, op basis van hoe de abnormale hersenactiviteit begint.
Focale aanvallen
Wanneer aanvallen het gevolg lijken te zijn van abnormale activiteit in slechts één deel van uw hersenen, worden ze focale (partiële) aanvallen genoemd. Deze aanvallen zijn onderverdeeld in twee categorieën:
- Focale aanvallen zonder bewustzijnsverlies. Ooit eenvoudige partiële aanvallen genoemd, veroorzaken deze aanvallen geen bewustzijnsverlies. Deze aanvallen kunnen emoties veranderen of de manier waarop dingen eruitzien, ruiken, voelen, proeven of klinken veranderen. Deze aanvallen kunnen ook leiden tot onvrijwillige schokken van een lichaamsdeel, zoals een arm of been, en spontane sensorische symptomen zoals tintelingen, duizeligheid en flitsende lichten.
- Focale aanvallen met verminderd bewustzijn. Deze aanvallen, die ooit complexe partiële aanvallen werden genoemd, omvatten een verandering of verlies van bewustzijn of bewustzijn. Tijdens een complexe partiële aanval kunt u in de ruimte staren en niet normaal reageren op uw omgeving, of repetitieve bewegingen uitvoeren, zoals handen wrijven, kauwen, slikken of rondjes lopen.
Symptomen van focale aanvallen kunnen worden verward met andere neurologische aandoeningen, zoals migraine, narcolepsie of geestesziekte. Een grondig onderzoek en testen zijn nodig om epilepsie te onderscheiden van andere aandoeningen.
gegeneraliseerde aanvallen
Aanvallen die alle delen van de hersenen lijken te omvatten, worden gegeneraliseerde aanvallen genoemd. Er zijn zes soorten gegeneraliseerde aanvallen.
- Afwezigheidsaanvallen. Afwezigheidsaanvallen, voorheen bekend als: kleine aanvallen, komen vaak voor bij kinderen en worden gekenmerkt door staren in de ruimte of subtiele lichaamsbewegingen zoals knipperen met de ogen of smakkende lippen. Deze aanvallen kunnen in clusters voorkomen en een kort bewustzijnsverlies veroorzaken.
- tonische aanvallen. Tonische aanvallen veroorzaken verstijving van uw spieren. Deze aanvallen hebben meestal invloed op de spieren in uw rug, armen en benen en kunnen ertoe leiden dat u op de grond valt.
- Atonische aanvallen. Atonische aanvallen, ook wel druppelaanvallen genoemd, veroorzaken een verlies van spiercontrole, waardoor u plotseling kunt instorten of vallen.
- clonische aanvallen. Clonische aanvallen worden geassocieerd met herhaalde of ritmische, schokkende spierbewegingen. Deze aanvallen hebben meestal invloed op de nek, het gezicht en de armen.
- Myoclonische aanvallen. Myoclonische aanvallen verschijnen meestal als plotselinge korte schokken of schokken van uw armen en benen.
- Tonisch-clonische aanvallen. Tonisch-clonische aanvallen, voorheen bekend als grand mal-aanvallen, zijn het meest dramatische type epileptische aanval en kunnen abrupt bewustzijnsverlies, verstijving en beven van het lichaam en soms verlies van controle over de blaas of tongbijten veroorzaken.
Wanneer moet je naar een dokter?
U moet onmiddellijk medische hulp zoeken als een van de volgende dingen zich voordoet:
- De aanval duurt meer dan vijf minuten.
- Ademhaling of bewustzijn keert niet terug nadat de aanval stopt.
- Een tweede aanval volgt onmiddellijk.
- Je hebt hoge koorts.
- Je ervaart hitte-uitputting.
- Je bent zwanger.
- U heeft suikerziekte.
- Je hebt jezelf verwond tijdens de aanval.
Als u voor het eerst een aanval krijgt, zoek dan medisch advies.
Oorzaken van epilepsie
Epilepsie heeft geen aanwijsbare oorzaak bij ongeveer de helft van de mensen met deze ziekte. Bij de andere helft van de patiënten kan deze ziekte worden herleid tot verschillende factoren, waaronder:
- Genetische invloed. Sommige soorten epilepsie, die worden ingedeeld naar het type aanval dat u ervaart of het deel van de hersenen dat wordt aangetast, komen in families voor. In deze gevallen is het waarschijnlijk dat er een genetische invloed is. Onderzoekers hebben sommige soorten epilepsie gekoppeld aan specifieke genen, maar voor de meeste mensen zijn genen slechts een deel van de oorzaak van epilepsie. Bepaalde genen kunnen een persoon gevoeliger maken voor omgevingscondities die aanvallen veroorzaken.
- Hoofd trauma. Hoofdtrauma als gevolg van een auto-ongeluk of ander traumatisch letsel kan epilepsie veroorzaken.
- Hersenziekten. Hersenziekten die schade aan de hersenen veroorzaken, zoals hersentumoren of beroertes, kunnen epilepsie veroorzaken. Een beroerte is een belangrijke oorzaak van epilepsie bij volwassenen ouder dan 35 jaar.
- Infectieziekten. Infectieziekten, zoals meningitis, aids en virale encefalitis, kunnen epilepsie veroorzaken.
- Prenataal letsel. Voor de geboorte zijn baby’s gevoelig voor hersenschade die door verschillende factoren kan worden veroorzaakt, zoals een infectie bij de moeder, slechte voeding of zuurstoftekort. Deze hersenbeschadiging kan leiden tot epilepsie of hersenverlamming.
- Ontwikkelingsstoornissen. Epilepsie kan soms gepaard gaan met ontwikkelingsstoornissen, zoals autisme en neurofibromatose.
Risicofactoren die epilepsie kunnen veroorzaken
Bepaalde factoren kunnen uw risico op epilepsie verhogen:
- Leeftijd. Het begin van epilepsie komt het meest voor bij kinderen en oudere volwassenen, maar de aandoening kan op elke leeftijd voorkomen.
- Familiegeschiedenis. Als u een familiegeschiedenis van epilepsie heeft, loopt u mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van een epileptische aandoening.
- Hoofdwonden. Hoofdletsel is verantwoordelijk voor sommige gevallen van epilepsie. U kunt uw risico verminderen door een veiligheidsgordel te dragen tijdens het rijden in een auto en door een helm te dragen tijdens het fietsen, skiën, motorrijden of andere activiteiten met een hoog risico op hoofdletsel.
- Beroerte en andere vaatziekten. Beroerte en andere bloedvataandoeningen kunnen leiden tot hersenbeschadiging die epilepsie kan veroorzaken. U kunt een aantal stappen ondernemen om uw risico op deze ziekten te verminderen, waaronder het beperken van uw alcoholgebruik en het vermijden van sigaretten, gezond eten en regelmatig sporten.
- Dementie. Dementie kan het risico op epilepsie bij oudere volwassenen verhogen.
- Herseninfecties. Infecties zoals meningitis, die ontstekingen in uw hersenen of ruggenmerg veroorzaakt, kunnen uw risico verhogen.
- Toevallen in de kindertijd. Hoge koorts in de kindertijd kan soms gepaard gaan met epileptische aanvallen. Kinderen met epileptische aanvallen als gevolg van hoge koorts zullen over het algemeen geen epilepsie ontwikkelen. Het risico op epilepsie neemt toe als een kind een langdurige aanval, een andere aandoening van het zenuwstelsel of een familiegeschiedenis van epilepsie heeft.
Complicaties van epilepsie
Het hebben van een aanval op bepaalde momenten kan leiden tot omstandigheden die gevaarlijk zijn voor uzelf of anderen.
- Vallen. Als u tijdens een aanval valt, kunt u uw hoofd verwonden of een bot breken.
- Verdrinking. Als je epilepsie hebt, heb je 15 tot 19 keer meer kans om te verdrinken tijdens het zwemmen of baden dan de rest van de bevolking vanwege de mogelijkheid om een aanval te krijgen terwijl je in het water bent.
- Auto ongelukken. Een aanval die verlies van bewustzijn of controle veroorzaakt, kan gevaarlijk zijn als u een auto bestuurt of andere apparatuur bedient.
- Zwangerschap complicaties. Toevallen tijdens de zwangerschap vormen een gevaar voor zowel moeder als baby, en bepaalde anti-epileptica verhogen het risico op geboorteafwijkingen. Als u epilepsie heeft en overweegt zwanger te worden, moet u bij het plannen van uw zwangerschap met uw arts overleggen. De meeste vrouwen met epilepsie kunnen zwanger worden en gezonde baby’s krijgen. U moet tijdens de zwangerschap zorgvuldig worden gecontroleerd en mogelijk moeten de medicijnen worden aangepast. Het is erg belangrijk dat u met uw arts samenwerkt om uw zwangerschap te plannen.
- Emotionele gezondheidsproblemen. Mensen met epilepsie hebben meer kans op psychische problemen, vooral depressie, angst en zelfmoordgedachten en -gedrag. Problemen kunnen het gevolg zijn van moeilijkheden bij het omgaan met de ziekte zelf en bijwerkingen van medicijnen.
Andere levensbedreigende complicaties van epilepsie zijn ongebruikelijk, maar kunnen voorkomen, zoals:
- Status epilepticus. Deze aandoening doet zich voor als u in een staat van continue aanvalsactiviteit bent die langer dan vijf minuten duurt, of als u regelmatig terugkerende aanvallen heeft zonder tussendoor volledig bij bewustzijn te komen. Mensen met status epilepticus hebben een verhoogd risico op blijvende hersenbeschadiging en overlijden.
- Plotseling onverwacht overlijden bij epilepsie (SUDEP). Mensen met epilepsie hebben ook een klein risico op plotseling onverwacht overlijden. De oorzaak is onbekend, maar sommige onderzoeken tonen aan dat het kan optreden als gevolg van hart- of ademhalingsaandoeningen. Mensen met frequente tonisch-clonische aanvallen of mensen van wie de aanvallen niet onder controle worden gehouden door medicijnen, lopen mogelijk een hoger risico op SUDEP. Over het algemeen sterft ongeveer 1% van de mensen met epilepsie aan SUDEP.
.
Discussion about this post