Anale schimmelinfectie: symptomen, diagnose en behandeling

Een anale schimmelinfectie veroorzaakt vaak intense en aanhoudende anale jeuk.

Mensen kunnen anale schimmelinfecties behandelen met vrij verkrijgbare antischimmelmiddelen of voorgeschreven medicijnen.

Blijf lezen voor meer informatie over de symptomen, oorzaken, behandeling van anale schimmelinfectie en risicofactoren.

Een anale schimmelinfectie ontstaat wanneer zich in de anus een overgroei van Candida-schimmels ontwikkelt.

Mensen met een anale schimmelinfectie kunnen de volgende symptomen ervaren:

• intense en aanhoudende jeuk
• branderig gevoel
• af en toe afscheiding uit de anus
• huidveranderingen, zoals een rode of geïrriteerde huid
• bloeding of pijn door krabben

Een anale schimmelinfectie kan zich verspreiden naar de penis of de vagina.

De Candida-schimmels die verantwoordelijk zijn voor schimmelinfecties leven op het huidoppervlak, in het maag-darmkanaal en in de vagina.

Normale concentraties Candida veroorzaken geen symptomen.

Een overmatige groei van Candida-schimmels zal echter leiden tot schimmelinfecties op de huid of in de slijmvliezen van:

• mond
• keel
• vagina
• hoofd van de penis
• anus

Candida-schimmels gedijen in warme, vochtige omgevingen. Het dragen van strakke of beperkende kleding kan omstandigheden creëren die de groei van Candida-schimmels bevorderen.

Overtollige Candida in de darmen kan naar het anale kanaal reizen, wat kan resulteren in een anale schimmelinfectie.

Hoewel een schimmelinfectie op de geslachtsorganen kan voorkomen, beschouwen artsen het niet als een seksueel overdraagbare aandoening. Mensen kunnen echter een anale schimmelinfectie ontwikkelen of doorgeven als ze anale seks hebben met een partner die een anale schimmelinfectie heeft zonder een condoom of een ander barrière-anticonceptiemiddel te gebruiken.

De Nationale Organisatie voor Zeldzame Aandoeningen van de VS stelt dat schimmelinfecties bij gezonde mensen zelden ernstig zijn.

De behandeling van schimmelinfecties hangt af van de ernst van de infectie.

Een arts kan vrij verkrijgbare medicijnen aanbevelen voor milde tot matige schimmelinfecties. Deze medicijnen kunnen zijn:

• clotrimazol (Canesten, Lotrimin)
• miconazol (Monistat)
• boorzuur zetpillen
• butoconazol (Mycelex, butoconazolnitraat)

Hoewel veel vrij verkrijgbare medicijnen specifiek gericht zijn op vaginale infecties, kunnen mensen ze ook veilig gebruiken om anale schimmelinfecties te behandelen.

Artsen kunnen sterkere medicijnen voorschrijven voor mensen met ernstige of chronische schimmelinfecties die niet reageren op reguliere medicijnen.

Geneesmiddelen op recept voor de behandeling van anale schimmelinfecties zijn onder meer:

• nystatine (Mycostatine, Nystop)
• diflucan (Fluconazol)
• terconazol (terazol)

Hoewel zeldzaam, kan een schimmelinfectie zich ontwikkelen tot een systemische infectie die zich verspreidt naar de vliezen rond organen, zoals het hart of de hersenen. Artsen kunnen systemische candidiasis behandelen met orale of intraveneuze antischimmelmedicijnen.

Mensen kunnen hun symptomen ook beheersen met de volgende natuurlijke remedies.

Probiotica

Volgens een laboratoriumonderzoek uit 2019 ontdekten onderzoekers dat een combinatie van probiotica met Saccharomyces boulardii, Lactobacillus acidophilus en andere probiotica de groei van Candida tropicalis en Candida albicans, de meest voorkomende oorzaak van schimmelinfecties, effectief remde.

Ondanks indrukwekkende resultaten uit reageerbuisstudies bestaan ​​er weinig klinische onderzoeken van hoge kwaliteit die de effectiviteit van probiotica voor de behandeling van schimmelinfecties beoordelen.

Een andere studie van tien gerandomiseerde controleonderzoeken vond bewijs dat suggereert dat probiotica de effectiviteit van traditionele antischimmelbehandelingen kunnen vergroten. De auteurs van de review haalden ook bewijs aan dat probiotische suppletie de frequentie van terugkerende infecties kan verminderen.

Kokosnootolie

Kokosolie bezit krachtige antimicrobiële eigenschappen die de overgroei van Candida kunnen helpen bestrijden.

Uit huidige onderzoeksresultaten blijkt dat de middellange ketenvetzuren, met name laurinezuur, antimicrobiële effecten van kokosolie creëren. Middellangeketenvetzuren kunnen bacteriën en schimmels doden door hun celmembranen te verstoren.

In een laboratoriumonderzoek uit 2016 zagen onderzoekers dat kokosolie de groei van Candida ablicans effectiever voorkwam dan sommige probiotica. Kokosolie vertoonde echter zwakkere antischimmeleffecten in vergelijking met populaire vrij verkrijgbare medicijnen, zoals ketoconazol en chloorhexidine. Er is echter meer onderzoek nodig om deze bevindingen te bevestigen.

De auteurs van een ander onderzoek uit 2016 ontdekten dat ratten die diëten met veel kokosolie aten, verminderde hoeveelheden Candida ablicans in de darmen hadden in vergelijking met ratten die rundvleesvet en sojaolie kregen.

Andere huismiddeltjes

Mensen kunnen milde schimmelinfecties thuis behandelen met vrij verkrijgbare antischimmelmedicijnen. Mensen kunnen ook corticosteroïdezalven, zoals cortisone, gebruiken om ontstekingen en jeuk te verminderen.

Het schoon en droog houden van het genitale gebied kan het genezingsproces helpen versnellen en herinfectie helpen voorkomen.

Mensen kunnen hun risico op het ontwikkelen van anale schimmelinfecties verminderen door de volgende acties te ondernemen:

• het beoefenen van een goede badkamerhygiëne
• het vermijden van het gebruik van geparfumeerde hygiëneproducten op de genitale en anale gebieden
• wassen na het zwemmen en sporten
• het gebruik van condooms en beflapjes tijdens geslachtsgemeenschap
• het dragen van ademend ondergoed en loszittende kleding
• het behouden van een gezond lichaamsgewicht
• het eten van een uitgebalanceerd dieet met weinig geraffineerde suikers en koolhydraten

Mensen lopen mogelijk een hoger risico op Candida-overgroei en schimmelinfecties als ze:

• een verzwakt immuunsysteem hebben
• diabetes hebben
• zwaarlijvigheid hebben
• vaak antibiotica gebruiken

Mogelijk moet u contact opnemen met een arts als u symptomen van een anale schimmelinfectie heeft die enkele weken aanhouden.

U moet ook contact opnemen met een arts als u last krijgt van:

• bloeding of ongebruikelijke afscheiding uit de anus
• koorts
• rillingen
• lage bloeddruk
• snelle hartslag
• snelle of oppervlakkige ademhaling

Een anale schimmelinfectie veroorzaakt jeuk, maar duidt zelden op een medisch noodgeval. Artsen kunnen antischimmelmiddelen voorschrijven die voorkomen dat de schimmel groeit.

Hoewel een schimmelinfectie niet besmettelijk is, kunnen mensen een schimmelinfectie doorgeven aan hun seksuele partners.

Mensen ontwikkelen een schimmelinfectie wanneer ze een overmatige groei van gistschimmels op het oppervlak van hun huid of in hun lichaam hebben.

Mensen met een verzwakt immuunsysteem, diabetes of obesitas kunnen een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van een schimmelinfectie.