Verschillen tussen een DO-arts en een MD

Als u zich afvraagt ​​of u een arts moet raadplegen die een DO of een MD is, bent u niet de enige. Hoewel de twee grotendeels vergelijkbaar zijn, zijn er enkele verschillen in de training die DO-artsen krijgen in vergelijking met MD’s.

De meesten van ons zijn bekend met de medische aanduiding MD (Doctor of Medicine) die we ontelbare keren hebben gezien op kantoordeuren, medische mappen en zelfs tv-shows zoals Marcus Welby, MD, Trapper John, MD en Doogie Howser, MD. Dit is het meest voorkomende type arts dat momenteel in Amerika praktiseert.

Een aanduiding waar u misschien minder bekend mee bent, is DO (Doctor of Osteopathic Medicine). Hoewel sommige mensen misschien denken dat ze in wezen hetzelfde zijn, is het belangrijk dat u de verschillen begrijpt bij het kiezen van een huisarts of gespecialiseerde arts.

Allopathische en osteopathische geneeskunde

Artsen met een MD-graad oefenen allopathische geneeskunde, een term die in het begin van de 19e eeuw werd bedacht om homeopathie te onderscheiden van op wetenschap gebaseerde geneeskunde.

Daarentegen oefenen artsen met een DO-aanduiding de osteopathische geneeskunde uit, een medische discipline die de nadruk legt op de behandeling van ziekten door manipulatie en massage van de botten, gewrichten en spieren. Hoewel sommige mensen het zullen omschrijven als ‘alternatieve geneeskunde’, is het in de context van medische certificering niet helemaal waar.

Beiden volgen vier jaar medische opleiding en voltooien hun opleiding in dezelfde residentieprogramma’s. Artsen die in een specialiteit aan boord willen worden gecertificeerd, zullen vergelijkbare tests voor certificering afleggen, ongeacht hun aanwijzing als MD of DO.

Osteopathie versus osteopathie

De filosofie achter osteopathische geneeskunde is gecentreerd rond een ‘hele persoon’-benadering van zorg, waarbij de nadruk ligt op welzijn en preventie in plaats van alleen een ziekte te behandelen.

Hoewel dit in het verleden als een groot verschil werd beschouwd, omarmen MD-programma’s nu actief de benadering, waarbij artsen worden opgeleid om verder te kijken dan de symptomen en lichaam en geest op een meer holistische en doordachte manier te integreren.

Traditioneel hebben artsen in de osteopathische geneeskunde een loopbaan in de huisartsgeneeskunde nagestreefd. In de afgelopen jaren is dat veranderd met afgestudeerden die nu een breder scala aan medische en chirurgische specialismen nastreven.

Artsen met DO-graden moeten niet worden verward met niet-medische osteopaten die geen medische achtergrond hebben en uitsluitend zijn opgeleid in lichaamsmanipulatie. Ze missen niet alleen de vaardigheden om medische aandoeningen te behandelen, maar ze mogen in de Verenigde Staten ook volledig de DO-aanduiding gebruiken.BB

Hoe osteopathische medische training verschilt?

Medische studenten die een DO-graad willen behalen, worden opgeleid in osteopathische medische behandeling (OMT), een praktijk van lichaamsmanipulatie die vergelijkbaar is met die van chiropractoren. Medische en OMT-opleidingen worden gelijktijdig gedurende vier jaar gegeven, waarna een bestuursexamen moet worden afgelegd om een ​​volledig gediplomeerd arts te worden.

Medische studenten die een MD-graad willen behalen, zullen ook vier jaar medische opleiding en faceboard-certificering doorlopen.

Om een ​​gediplomeerd arts te worden, kunnen medische studenten een van de twee examens afleggen: het COMLEX-examen, dat alleen DO-studenten afleggen, of het USMLE, dat kan worden afgelegd door een DO- of MD-student.

Hetzelfde kan niet gezegd worden van artsen die hun DO-diploma in het buitenland hebben behaald. Deze graden worden niet erkend in de Verenigde Staten.

Over het algemeen hangt de selectie van een arts net zoveel af van ervaring en expertise als van de medische graad die aan de muur hangt. Het is uiteindelijk een zeer subjectieve keuze waarvoor een DO of MD graad weinig onderscheid maakt.

Het is ook belangrijk om te beseffen dat het gecertificeerd zijn in de osteopathische geneeskunde niet betekent dat de arts OMT in de praktijk zal opnemen; sommigen niet.

Voor het grootste deel zullen een MD en DO een zaak min of meer op de manier benaderen, waarbij de geschiedenis van de patiënt, symptomen en laboratoriumtests worden beoordeeld voordat een behandelplan wordt aangeboden. Een DO kan misschien een aanpassing bieden als de situatie daarom vraagt, maar het zou niet worden aangeboden als een “alternatieve” behandeling, maar eerder als een aanvulling op standaard voorgeschreven medische praktijken.

Uiteindelijk moet u een arts kiezen op basis van bekwaamheid, bereidheid om uw vragen te beantwoorden en een gedeelde visie op de doelen die u wilt bereiken. Hoewel er variaties kunnen zijn in de manier waarop een DO of MD de behandeling benadert, zijn ze over het algemeen incidenteel en mogen ze uw beslissing niet beïnvloeden over welke “beter” is dan de andere.