Belangrijkste leerpunten
- Onderzoekers zeggen dat kruipen een belangrijke stap is in de ontwikkeling van risicoperceptie.
- Kruipen is een belangrijke mijlpaal, maar het is belangrijk om je kind zich op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo te laten ontwikkelen.
- Hoewel in de onderzoeken water werd gebruikt om de risicoperceptie van baby’s te meten, is het belangrijk om altijd één hand op uw baby te houden wanneer deze in de buurt van water is.
Rond de leeftijd van zeven tot tien maanden beginnen de meeste baby’s zelfstandig te bewegen, vaak door te kruipen. Hierdoor kunnen ze hun omgeving verkennen, hun evenwicht en coördinatie verbeteren en hun probleemoplossende vaardigheden aanscherpen.
Recente onderzoeken hebben aangetoond dat meer kruipervaring zelfs kan helpen om je baby veilig te houden, wat de positieve voordelen van kruipen voor de onafhankelijkheid van een baby vergroot. Onderzoekers van de Universiteit van Otago onderzochten de correlatie tussen kruipen en risicoperceptie en ontdekten dat meer ervaren kruipers minder snel in open water vallen.
Wat het onderzoek ons vertelt
Een van de onderzoeken, gepubliceerd in Infancy, keek naar het effect van bewegingservaring – ook wel bekend als de ervaring van verschillende bewegingsmethoden – op het vermijden van plotselinge drop-offs door zuigelingen.
Het team, geleid door Carolina Burnay, PhD, van de School of Physical Education, Sport and Exercise Sciences, testte het gedrag van baby’s rond een badkuip gevuld met water, ook wel een drop-off genoemd.
“Bij de waterdruppel laten de resultaten zien dat de hoeveelheid kruipervaringen van invloed is op het adaptieve gedrag van baby’s”, legt Dr. Burnay uit. “Kort nadat baby’s beginnen te kruipen, hebben ze de neiging om in het water te vallen. Maar na enkele weken kruipervaring beginnen ze de val te vermijden.”
Carolina Burnay, PhD
Kort nadat baby’s beginnen te kruipen, hebben ze de neiging om in het water te vallen. Maar na enkele weken kruipervaring beginnen ze de val te vermijden.
Interessant is dat, zelfs wanneer baby’s beginnen te lopen, het verschil tussen de baby’s die in het water vallen en degenen die het vermijden, de hoeveelheid kruipervaring was die ze hadden voordat ze begonnen te lopen.
De tweede studie, gepubliceerd in Developmental Psychobiology, richtte zich op het gedrag van baby’s rond een helling die naar diep water leidt. Deze bevindingen waren verschillend, zonder noemenswaardig effect van kruipervaring op het vermijden van diepe wateren door zuigelingen.
“Dit resultaat suggereert dat, hoewel zelf-locomotorische ervaring baby’s leert het risico van vallen, in het water of niet, waar te nemen, het geen invloed heeft op hun perceptie van waterlichamen als risicovolle omgevingen die vermeden moeten worden”, zegt Dr. Burnay.
Belangrijk is dat wanneer de onderzoekers het gedrag van baby’s op de waterdruppel vergeleken met hun gedrag op de waterhelling, baby’s meer kans hadden om zich in te laten met verdrinkingsincidenten wanneer hellingen werden aangeboden om toegang te krijgen tot het water.
Veiligheid voor baby’s in de buurt van water
De bevindingen suggereren dat het nuttig is voor baby’s om te kruipen en hun omgeving te verkennen. Door direct contact met de vloer en een andere kijk op de wereld om hen heen leren ze onveilige oppervlakken te herkennen.
“Epidemiologische studies hebben aangetoond dat jonge kinderen het meest vertegenwoordigd zijn in verdrinkingsstatistieken”, zegt Dr. Burnay. Ze legt uit dat dit komt doordat ze zich kunnen verplaatsen, maar niet in staat zijn de risico’s van hun omgeving te herkennen.
“Het kennen van de statistieken is niet voldoende om effectieve strategieën te ontwikkelen om verdrinking bij jonge kinderen te voorkomen”, zegt Dr. Burnay. “We moeten weten waarom baby’s zich bezighouden met verdrinkingsincidenten en hoe we deze informatie kunnen gebruiken om veiligheidsgedrag zo snel mogelijk te bevorderen.”
Carolina Burnay, PhD
We moeten weten waarom baby’s betrokken zijn bij verdrinkingsincidenten en hoe we deze informatie kunnen gebruiken om veiligheidsgedrag zo snel mogelijk te bevorderen.
Baby’s kunnen verdrinken in slechts een tot twee centimeter water. De beste strategie om incidenten bij jonge kinderen te voorkomen, blijft toezicht van volwassenen. Als een helling het water in leidt, is toezicht nog belangrijker.
Wat als mijn baby niet kruipt?
Als uw baby geen interesse toont in kruipen, hoeft dat niet per se een reden tot bezorgdheid te zijn. Sommige baby’s slaan de hele kruipfase helemaal over en gaan meteen staan en cruisen (lopen terwijl ze meubels of andere voorwerpen vasthouden).
“Er is absoluut niets dat een ouder kan doen om te beïnvloeden hoe lang hun baby’s kruipen, en ouders mogen ook niet proberen in te grijpen op de normale voortgang van de fysieke ontwikkeling”, zegt Corey Fish, MD, FAAP, een kinderarts en oprichter en chief medical officer bij Brave Care in Portland , Oregon. Dr. Fish zegt dat het belangrijkste is om baby’s bloot te stellen aan een verscheidenheid aan nieuwe ervaringen, ermee om te gaan en ze (veilig) te laten communiceren met de wereld om hen heen.
Wat dit voor u betekent?
Hoewel kruipen de risicoperceptie van een baby kan versterken, mogen kinderen nooit zonder toezicht kruipen, vooral niet in de buurt van water. Gebruik aanraaktoezicht als uw baby in het water is. Dit betekent dat u te allen tijde één hand op uw kind moet kunnen houden, zelfs wanneer u naar de noodzakelijke benodigdheden, zoals een handdoek, grijpt. Als u zich realiseert dat u iets bent vergeten, of een ander kind moet verzorgen, haal uw baby dan uit het water en neem hem mee.
Discussion about this post