Loodvergiftiging: symptomen, oorzaken en behandeling

Overzicht van loodvergiftiging

Loodvergiftiging treedt op wanneer lood zich ophoopt in het lichaam, vaak gedurende maanden of jaren. Zelfs kleine hoeveelheden lood kunnen ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Kinderen jonger dan 6 jaar zijn bijzonder kwetsbaar voor loodvergiftiging, omdat loodvergiftiging de mentale en fysieke ontwikkeling van kinderen ernstig kan beïnvloeden. Bij zeer hoge niveaus kan loodvergiftiging dodelijk zijn.

Loodhoudende verf en met lood verontreinigd stof in oudere gebouwen zijn de meest voorkomende bronnen van loodvergiftiging bij kinderen. Andere bronnen zijn vervuilde lucht, water en bodem. Volwassenen die met batterijen werken, huisrenovatie uitvoeren of in autoreparatiewerkplaatsen werken, kunnen ook worden blootgesteld aan lood.

Er is een behandeling voor loodvergiftiging, maar het nemen van enkele eenvoudige voorzorgsmaatregelen kan u en uw gezin helpen beschermen tegen blootstelling aan lood voordat lood u schade toebrengt.

Symptomen van loodvergiftiging

In het begin kan loodvergiftiging moeilijk te detecteren zijn – zelfs mensen die gezond lijken, kunnen een hoog loodgehalte in het bloed hebben. Tekenen en symptomen verschijnen meestal pas als zich een gevaarlijke hoeveelheid lood heeft opgehoopt.

Symptomen van loodvergiftiging bij kinderen

Tekenen en symptomen van loodvergiftiging bij kinderen zijn onder meer:

• Ontwikkelingsachterstand
• Leer moeilijkheden
• Prikkelbaarheid
• Verlies van eetlust
• Gewichtsverlies
• Traagheid en vermoeidheid
• Buikpijn
• Braken
• Constipatie
• Gehoorverlies
• epileptische aanvallen
• Dingen eten, zoals verfchips, die geen voedsel zijn (pica)

Symptomen van loodvergiftiging bij pasgeboren baby’s

Baby’s die voor de geboorte aan lood worden blootgesteld, kunnen:

• Prematuur geboren worden
• Heb een lager geboortegewicht
• Hebben vertraagde groei

Symptomen van loodvergiftiging bij volwassenen

Hoewel kinderen het grootste risico lopen, is loodvergiftiging ook gevaarlijk voor volwassenen. Tekenen en symptomen bij volwassenen kunnen zijn:

• Hoge bloeddruk
• Gewrichtspijn en spierpijn
• Moeilijkheden met geheugen of concentratie
• Hoofdpijn
• Buikpijn
• Stemmingsstoornissen
• Verminderd aantal zaadcellen en abnormaal sperma
• Miskraam, doodgeboorte of vroeggeboorte bij zwangere vrouwen

Wat veroorzaakt loodvergiftiging?

Lood is een metaal dat van nature in de aardkorst voorkomt, maar door menselijke activiteiten – mijnbouw, verbranding van fossiele brandstoffen en productie – is lood op grotere schaal verspreid. Lood werd ooit ook gebruikt in verf en benzine en wordt nog steeds gebruikt in batterijen, soldeer, pijpen, aardewerk, dakbedekkingsmaterialen en sommige cosmetica.

Lood in verf

Loodhoudende verven voor huizen, kinderspeelgoed en huisraad zijn in ons land verboden. Maar in veel oudere huizen en appartementen zit loodhoudende verf nog steeds op muren en houtwerk. De meeste loodvergiftiging bij kinderen is het gevolg van het eten van chips van verslechterende loodverf.

Lood in waterleidingen en geïmporteerde conserven

Loden leidingen, messing sanitair en koperen leidingen die met lood zijn gesoldeerd, kunnen looddeeltjes in leidingwater afgeven. Loodsoldeer in voedselblikken wordt in sommige regio’s nog steeds gebruikt.

Andere bronnen van blootstelling aan lood

Lood is soms ook te vinden in:

• Bodem. Looddeeltjes uit gelode benzine of verf zetten zich af op de bodem en kunnen jaren meegaan. Met lood verontreinigde grond is nog steeds een groot probleem rond snelwegen en in sommige stedelijke omgevingen. Sommige grond in de buurt van muren van oudere huizen bevat lood.
• Huishoudelijk stof. Huisstof kan lood bevatten van loden verfschilfers of van verontreinigde grond die van buitenaf wordt aangevoerd.
• Pottenbakkerij. Glazuren die op sommige keramiek, porselein en porselein worden aangetroffen, kunnen lood bevatten dat kan uitlogen naar voedsel dat in het aardewerk wordt geserveerd of bewaard.
• Speelgoed. Lood wordt soms aangetroffen in speelgoed en andere producten die in het buitenland worden geproduceerd.
• Cosmetica. Tiro, een oogcosmetica uit Nigeria, is in verband gebracht met loodvergiftiging.
• Kruiden- of volksgeneesmiddelen. Loodvergiftiging is in verband gebracht met greta en azarcon, traditionele Spaanse medicijnen, evenals enkele traditionele medicijnen uit India, China en andere landen.
• Mexicaans snoep. Tamarinde, een ingrediënt dat wordt gebruikt in sommige snoepjes gemaakt in Mexico, kan lood bevatten.
• Loden kogels. Tijd doorgebracht op schietbanen kan leiden tot blootstelling.
• beroepen. Mensen worden blootgesteld aan lood en kunnen lood op hun kleding meenemen naar huis wanneer ze werken in autoreparatiefabrieken, mijnbouw, pijpmontage, batterijproductie, schilderwerk, bouwplaatsen.

Risicofactoren

Factoren die uw risico op loodvergiftiging kunnen verhogen, zijn onder meer:

• Leeftijd. Zuigelingen en jonge kinderen lopen meer risico om aan lood te worden blootgesteld dan oudere kinderen. Ze kunnen verf kauwen die van muren en houtwerk afbladdert, en hun handen kunnen besmet zijn met loodstof. Jonge kinderen nemen lood ook gemakkelijker op, en het is schadelijker voor hen dan voor volwassenen en oudere kinderen.
• Wonen in oude huizen. Hoewel het gebruik van loodhoudende verven sinds de jaren zeventig verboden is, bevatten oude huizen en gebouwen vaak nog restanten van deze verf. Mensen die een oud huis renoveren lopen een nog groter risico.
• Bepaalde hobby’s. Het maken van glas-in-lood en sommige sieraden vereist het gebruik van loodsoldeer. Bij het overspuiten van oude meubels kunt u in contact komen met lagen loodverf.
• Wonen in ontwikkelingslanden. Regels met betrekking tot blootstelling aan lood in ontwikkelingslanden zijn vaak minder streng dan die in ontwikkelde landen. Gezinnen die een kind uit een ander land adopteren, willen misschien het bloed van het kind laten testen op loodvergiftiging. Ook immigranten- en vluchtelingenkinderen moeten worden getest.

Lood kan een ongeboren kind schaden, dus zwangere vrouwen of vrouwen die zwanger kunnen worden, moeten extra voorzichtig zijn om blootstelling aan lood te vermijden.

Complicaties van loodvergiftiging

Blootstelling aan zelfs lage niveaus van lood kan na verloop van tijd schade veroorzaken, vooral bij kinderen. Het grootste risico is de ontwikkeling van de hersenen, waar onherstelbare schade kan optreden. Hogere niveaus van lood kunnen de nieren en het zenuwstelsel beschadigen bij zowel kinderen als volwassenen. Zeer hoge loodgehalten kunnen epileptische aanvallen, bewusteloosheid en de dood veroorzaken.

Diagnose van loodvergiftiging

De arts van uw kind kan aanbevelen dat uw kind wordt getest op loodniveaus tijdens routinematige gezondheidscontroles.

Artsen en ouders dienen de aanbevelingen van hun plaatselijke gezondheidsafdeling op te volgen. Sommige gebieden, zoals gebieden met oude huizen, hebben een hoger risico op blootstelling aan lood, dus vaker testen kan worden aanbevolen voor kinderen die in die gebieden wonen.

Als uw regio geen specifieke aanbevelingen voor het testen van lood heeft, raden experts aan dat uw kind op de leeftijd van 1 en 2 wordt getest op loodniveaus. Artsen kunnen ook loodscreening voorstellen voor oudere kinderen die niet zijn getest.

Een eenvoudige bloedtest kan loodvergiftiging detecteren. Er wordt een klein bloedmonster afgenomen uit een vingerprik of uit een ader. Loodgehaltes in het bloed worden gemeten in microgram per deciliter (mcg/dL).

Een loodhoeveelheid van 5 mcg/dL in het bloed wordt als onveilig beschouwd voor kinderen. Kinderen van wie dit loodniveau periodiek moet worden getest. Kinderen met te hoge loodniveaus – over het algemeen 45 mcg / dL of hoger – moeten worden behandeld.

Voorbereiding op de afspraak met uw arts

Als u denkt dat u of uw kind is blootgesteld aan lood, moet u naar een arts gaan of contact opnemen met uw plaatselijke volksgezondheidsafdeling. Een bloedtest kan helpen bij het bepalen van het loodgehalte in het bloed.

Hier is wat informatie om u voor te bereiden op uw afspraak met de arts.

Wat je kunt doen om je voor te bereiden?

Maak een lijst van:

• Symptomen of gedragsveranderingen die je hebt opgemerkt
• Belangrijke persoonlijke informatie, inclusief waar u woont en of u of uw kind in de buurt is geweest van bronnen van lood of niet
• Alle medicijnen, vitamines of supplementen die u of uw kind gebruikt
• Vragen om aan uw arts te stellen

Voor loodvergiftiging zijn de basisvragen die u aan uw arts kunt stellen:

• Wat veroorzaakt deze symptomen waarschijnlijk?
• Welke testen zijn nodig?
• Is deze aandoening waarschijnlijk tijdelijk of chronisch?
• Wat is de beste actie?

Aarzel niet om andere vragen te stellen.

Wat uw arts u kan vragen

Uw arts zal u waarschijnlijk deze vragen stellen:

• Ben je onlangs verhuisd naar een ander huis of van school veranderd?
• Wanneer is je huis gebouwd? Ben je je huis aan het renoveren?
• Heeft u een nieuwe baan die u mogelijk blootstelt aan leiding?
• Heeft uw kind een broer of zus of speelkameraadje die een loodvergiftiging heeft gehad?

Behandeling van loodvergiftiging

De eerste stap bij de behandeling van loodvergiftiging is het verwijderen van de bron van de besmetting. Als u lood uit uw omgeving verwijdert, verkleint u de kans dat lood voor problemen zorgt.

Soms is het bijvoorbeeld beter om af te dichten in plaats van oude loodverf te verwijderen. Uw lokale gezondheidsafdeling kan manieren aanbevelen om lood in uw huis en gemeenschap te identificeren en te verminderen.

Voor kinderen en volwassenen met een relatief laag loodgehalte kan het vermijden van blootstelling aan lood voldoende zijn om het loodgehalte in het bloed te verlagen.

Hogere niveaus van lood in het bloed behandelen

Voor meer ernstige gevallen kan uw arts het volgende aanbevelen:

• Chelatie therapie. Bij deze behandelmethode bindt een via de mond ingenomen medicijn zich aan het lood zodat het in de urine wordt uitgescheiden. Chelatietherapie kan worden aanbevolen voor kinderen met een loodgehalte van 45 mcg/dL in het bloed of meer, en voor volwassenen met een hoog loodgehalte in het bloed of symptomen van loodvergiftiging.
• EDTA-chelatietherapie. Artsen behandelen volwassenen met loodgehalten van meer dan 45 mcg/dL in het bloed en behandelen kinderen die het geneesmiddel dat wordt gebruikt bij conventionele chelatietherapie niet verdragen met een chemische stof die calciumdinatriumethyleendiaminetetra-azijnzuur (EDTA) wordt genoemd. EDTA wordt toegediend via een injectie.

Voorkom loodvergiftiging

Eenvoudige maatregelen kunnen u en uw gezin helpen beschermen tegen loodvergiftiging:

• Was handen en speelgoed. Was de handen van uw kinderen na buitenspelen, voor het eten en voor het slapengaan om de overdracht van hand op mond van verontreinigd stof of aarde te verminderen. Was hun speelgoed regelmatig.
• Maak stoffige oppervlakken schoon. Maak je vloeren schoon met een natte dweil en veeg meubels, vensterbanken en andere stoffige oppervlakken af ​​met een vochtige doek.
• Verwijder schoenen voordat u het huis betreedt. Deze actie helpt om op lood gebaseerde grond buiten te houden.
• Voorkom dat kinderen op aarde spelen. Geef kinderen een zandbak die afgedekt is wanneer deze niet in gebruik is. Plant gras of bedek kale grond met mulch.
• Eet een gezond dieet. Regelmatige maaltijden en goede voeding kunnen de opname van lood helpen verminderen. Vooral kinderen hebben voldoende calcium, vitamine C en ijzer nodig in hun voeding om te voorkomen dat lood wordt opgenomen.
• Houd uw huis goed onderhouden. Als uw huis loodhoudende verf heeft, controleer dan regelmatig op afbladderende verf en los problemen onmiddellijk op. Probeer niet te schuren, want dan ontstaan ​​er stofdeeltjes die lood bevatten.