Het immuunsysteem van uw preemie

Preemies zijn vatbaarder voor infecties omdat hun immuunsysteem onvolgroeid is en daarom is het moeilijker voor hen om ziektekiemen alleen effectief te bestrijden. Te vroeg geboren baby’s hebben lage niveaus van antilichamen, stoffen in de bloedbaan die helpen beschermen tegen infectie. In het latere deel van de zwangerschap passeren antilichamen de placenta van de moeder naar de foetus. Wanneer een baby te vroeg wordt geboren, missen ze deze boost van beschermende antilichamen in het immuunsysteem en daarom is hun risico op het ontwikkelen van infecties groter.

Infecties in de preemie kunnen hun vermogen om te ademen, gewichtstoename aantasten, hun verblijf in het ziekenhuis verlengen en kunnen leiden tot meer chronische complicaties. Het is belangrijk om te weten dat we met de juiste stappen en kennis sommige van deze infecties kunnen voorkomen en een enorm verschil kunnen maken in de algehele gezondheid en het resultaat van de premature baby.

Preemies en infecties

Vanwege hun verminderde immuunsysteem en lagere algehele onvolwassenheid, kan een te vroeg geboren baby een infectie krijgen in bijna elk deel van het lichaam.De meest voorkomende zijn in het bloed (sepsis genoemd), longen (pneumonie), hersenen en ruggenmerg (meningitis), huid, nieren, blaas (urineweginfectie-UTI) of darmen (NEC).

Kort na de geboorte krijgen alle baby’s ziektekiemen – sommige gezonde soorten en sommige potentieel schadelijke bacteriën. De gezonde bacteriën helpen de schadelijke in toom te houden. Goede bacteriën helpen bij de spijsvertering. Soms, voor de preemie, raakt dit complexe systeem uit balans, wat kan leiden tot problemen en infectie.

De huid is de eerste verdedigingslinie. Bij een te vroeg geboren baby is de huid kwetsbaar en kan deze frequente medische procedures ondergaan, zoals IV-starts, injecties en bloedonderzoek. Dit kan een toegangspoort zijn voor infecties om het systeem van de te vroeg geboren baby binnen te komen.

Omdat infectie zelf een oorzaak van vroeggeboorte kan zijn, kan een preemie in utero zijn blootgesteld aan en een infectie oplopen wanneer bacteriën of een virus vanuit het bloed van de moeder via de placenta en de navelstreng op de baby worden overgedragen. Ze kunnen ook infecties krijgen door blootstelling in hun omgeving, na dagen of weken op de NICU.

Oorzaken van infecties

Infecties worden veroorzaakt door een van de drie soorten micro-organismen; bacteriën, virussen of schimmels. Bacteriën zijn kleine afzonderlijke cellen die in de omgeving, op de huid en in het maagdarmkanaal (GI) worden aangetroffen. Antibioticamedicatie wordt gebruikt om infecties veroorzaakt door bacteriën te behandelen. Ampicilline en Gentamicine zijn twee van de meest voorkomende antibiotica die op de NICU worden gebruikt. Virussen zijn organismen die kleiner zijn dan bacteriën en niet vatbaar zijn voor antibiotica. Antivirale medicijnen helpen bij sommige vormen van virussen die een infectie veroorzaken. Schimmels (beter bekend als gist) worden vaak aangetroffen in het maagdarmkanaal en op de huid en kunnen de oorzaak zijn van enkele levensbedreigende bloedinfecties.Antischimmelmedicijnen worden gebruikt bij de behandeling van schimmelinfecties.

Symptomen

Het kan moeilijk zijn om te bepalen of een preemie een infectie ontwikkelt. Enkele van de symptomen kunnen zijn: een bleke of gevlekte huid, een tragere hartslag dan normaal, perioden van apneu (ademhalingspauzes) en het onvermogen om een ​​stabiele lichaamstemperatuur te behouden – deze is ofwel te hoog of te laag. De baby kan een slechte spierspanning hebben of slap zijn en kan moeite hebben om alert te blijven of kieskeurig zijn. De baby kan ook moeite hebben met het verdragen van hun feeds.

testen

Er zijn enkele veelvoorkomende tests die in de NICU worden uitgevoerd wanneer een baby tekenen van infectie vertoont. Deze tests kunnen ook routinematig worden uitgevoerd om elke mogelijkheid uit te sluiten dat zich een mogelijk probleem ontwikkelt. Er kan bloed worden afgenomen om het aantal witte bloedcellen van de baby te controleren. Het belangrijkste doel van witte bloedcellen in het lichaam is het bestrijden van infecties. Een hoger dan normaal of een lager dan normaal aantal leukocyten is een zorg dat de baby zich ontwikkelt of een infectie heeft. Een type WBC dat neutrofiel wordt genoemd, wordt in het lichaam geproduceerd als reactie op ontsteking en infectie.

Neutrofielen zijn onrijpe WBC’s en wanneer er een infectie aanwezig is, zal het lichaam deze onrijpe cellen snel vrijgeven om de binnendringende micro-organismen te bestrijden. Een andere bloedtest, de C-reactive protein (CRP) -test kan worden gedaan.C-reactief proteïne is een stof die door het lichaam wordt afgegeven als reactie op een ontsteking. Een verhoogd CRP-niveau kan wijzen op de aanwezigheid van een infectie. Een bloedkweek is een test die wordt gedaan om te proberen een micro-organisme te laten groeien dat in het bloed aanwezig kan zijn. Deze test wordt gedaan om de exacte bug te identificeren die aanwezig kan zijn en zal helpen beslissen welk antibioticum geschikt is om de infectie te behandelen.

Een thoraxfoto is een diagnostische test om de longen te zien om te bepalen of er een infectie zoals longontsteking kan zijn.Een ruggenprik of lumbaalpunctie (LP) is een andere test die kan worden uitgevoerd om te testen op meningitis. In een LP wordt een kleine hoeveelheid hersenvocht (de vloeistof die rond de hersenen en het ruggenmerg circuleert) verwijderd en getest op de aanwezigheid van infectie.

behandelingen

Als er aanwijzingen zijn voor een infectie, kan de baby worden behandeld met medicijnen, IV-vloeistoffen, zuurstof of zelfs mechanische ventilatie, afhankelijk van de ernst van de symptomen en het micro-organisme zelf.Hoewel sommige infecties zeer ernstig kunnen zijn, zullen de meeste goed reageren op antibiotica.

preventie

Het immuunsysteem van een te vroeg geboren baby zal de eerste paar maanden van zijn leven onvolgroeid blijven en niet zo goed functioneren als dat van een voldragen pasgeboren baby, waardoor ze een groter risico lopen om infecties op te lopen, vooral virale.

Het is erg belangrijk om uw preemie te beschermen tijdens uw verblijf op de NICU en na ontslag. Handen wassen en het gebruik van handdesinfecterend middel zijn twee zeer belangrijke dingen die u kunt doen en anderen die uw preemie zullen bezoeken, aanmoedigen hetzelfde te doen.Beperk het aantal bezoekers en houd mensen weg die tekenen van verkoudheid, hoesten of infectie hebben. Eenvoudige ziektes bij oudere kinderen en volwassenen kunnen ernstig en zelfs dodelijk zijn voor een te vroeg geboren baby.