Een overzicht van de slokdarm van Barrett

Barrett-slokdarm is een zeldzame, onomkeerbare aandoening die wordt gekenmerkt door veranderingen in de binnenbekleding van de slokdarm (voedselpijp). Terugkerende en langdurige gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), het terugstromen van maaginhoud, wordt verondersteld een oorzaak te zijn.De slokdarm van Barrett veroorzaakt meestal geen symptomen, maar kan gepaard gaan met ongemak in de bovenbuik. De aandoening is zorgwekkend omdat het een voorloper kan zijn van slokdarmkanker.

Diagnose omvat endoscopie, een interventionele procedure waarbij een met camera uitgeruste buis in de keel wordt geplaatst om de slokdarm te visualiseren. Als u Barrett-slokdarm heeft, moet u mogelijk uw dieet aanpassen of medicijnen nemen. In sommige gevallen is een chirurgische ingreep noodzakelijk.

Symptomen

De veranderingen in de slokdarmvoering die de slokdarm van Barrett definiëren, vertonen zelden symptomen. Alles wat u ervaart, is waarschijnlijk te wijten aan de aanhoudende GERD die uw toestand in de eerste plaats heeft veroorzaakt.

Symptomen van GERD zijn onder meer:

• Een branderig gevoel in je bovenbuik
• Ongemak in de bovenbuik
• Een boer laten
• Een bittere of zure smaak in je mond
• Slechte adem
• Symptomen van brandend maagzuur

Als u Barrett’s slokdarm heeft, heeft u de meeste kans om symptomen te ervaren binnen een uur na het eten. Als ze eenmaal beginnen, kunnen ze enkele uren duren. De symptomen die gepaard gaan met de slokdarm van Barrett zijn over het algemeen erger als u kort na het eten gaat liggen.

complicaties

Het meest zorgwekkende aspect van de Barrett-slokdarm is dat het een risicofactor is voor het ontwikkelen van slokdarmkanker. In het bijzonder kan adenocarcinoom van de onderste slokdarm zich ontwikkelen als gevolg van de slokdarm van Barrett.

Dit type kanker veroorzaakt mogelijk geen symptomen totdat het een laat stadium bereikt. Uiteindelijk kunt u de effecten van oesofageaal adenocarcinoom ervaren als de tumor groter wordt of nabijgelegen weefsel binnendringt. Tekenen kunnen zijn: gewichtsverlies, bloed in de ontlasting, braken (mogelijk bloederig), hevige buikpijn of moeite met slikken.

Oorzaken

De onderste slokdarmsfincter (LES) is een spier die uw slokdarm van uw maag scheidt. De LES kan verzwakt raken door factoren zoals roken of een hiatale hernia, en wordt vaak verzwakt bij GERD. Een zwakke onderste slokdarmsfincter zorgt ervoor dat maagzuur in de slokdarm kan stromen terwijl het normaal buiten zou worden gehouden.

Het is blootstelling aan deze bijtende vloeistof die schade aan de onderste slokdarmwand veroorzaakt, waardoor het weefsel permanent verandert.

Barrett-slokdarm komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, en er zijn verschillende levensstijlrisicofactoren die verband houden met de aandoening. Bovendien loopt u mogelijk een hoger risico om Barrett-slokdarm te ontwikkelen als het in uw familie voorkomt.

Gastro-oesofageale refluxziekte is de belangrijkste risicofactor voor de slokdarm van Barrett, maar er zijn andere opmerkelijke om op te letten:

• Roken
• zwaarlijvigheid
• Oudere leeftijd (55 is de meest voorkomende leeftijd bij diagnose)
• Maagzuur (met of zonder GERD)
• Hiatale hernia

Diagnose

Een diagnose van Barrett’s slokdarm berust meestal op verschillende stappen. De eerste zal een esophagogastroduodenoscopie (EGD) zijn, die het kolomepitheel in de onderste slokdarm kan visualiseren.

Afhankelijk van wat uw zorgverlener waarneemt, kunnen aanvullende tests nodig zijn om een ​​diagnose te stellen, complicaties te identificeren en/of uw behandelplan te begeleiden.

Endoscopie

Een endoscopie is een interventionele procedure. Tijdens deze procedure krijgt u een buis met een bevestigde camera in uw keel. Tijdens deze test heeft u medicijnen nodig om u te helpen ontspannen en te voorkomen dat u gaat kokhalzen.

Tijdens uw endoscopie kan uw zorgverlener zien of u al dan niet zuilvormige epitheelcellen heeft ontwikkeld aan het distale (onderste) deel van uw slokdarm. Deze cellulaire veranderingen zorgen ervoor dat de kleur en het uiterlijk van uw onderste slokdarm veranderen.

Als er tijdens uw endoscopie zorgwekkende veranderingen in uw slokdarm worden gezien, kunt u tijdens de procedure een biopsie ondergaan of heeft u mogelijk een andere afspraak nodig om dit te laten doen.

biopsie

Tijdens een biopsie zal uw medisch team operatief een klein stukje weefsel uit uw slokdarm verwijderen. Dit wordt meestal gedaan met endoscopische begeleiding en toediening van pijnstillers.

Het verzamelde monster wordt vervolgens onder een microscoop bekeken om te controleren op de aanwezigheid van kolomepitheel. Bovendien zal uw medisch team uw biopsiemonster evalueren om te zien of u tekenen van dysplasie heeft. Dit is een type abnormale cellulaire verandering die wordt geassocieerd met precancereuze kenmerken.

Als de cellen van de slokdarm van Barrett eruitzien als normaal kolomepitheel, zou dit niet worden beschreven als dysplasie. Maar als ze beginnen te lijken op disfunctionele cellen, zouden ze worden beschreven als kenmerken van dysplasie.

Bijbehorende diagnostische tests

Afhankelijk van uw symptomen en de resultaten van uw voorlopige tests, moet u mogelijk aanvullende tests ondergaan.

Dit kan zijn:

• Bloedonderzoek, zoals een volledig bloedbeeld (CBC), kan nodig zijn als u zich zorgen maakt dat u bloed zou kunnen verliezen als gevolg van een bloeding in uw slokdarm.

• Beeldvormingstests, zoals computertomografie (CT) van uw borstkas en/of buik, kunnen nuttig zijn als u zich zorgen maakt over een groot gezwel, abces of verstopping in uw maag of slokdarm.

• Een fecaal occult bloedonderzoek kan worden gebruikt om bloed in uw ontlasting te detecteren. Bloed is vaak een teken van bloeding of kanker in het spijsverteringsstelsel.

Behandeling

Er zijn verschillende strategieën die kunnen helpen de aandoening te beheersen en te voorkomen dat deze verergert.

Lifestyle beheer

Als u Barrett-slokdarm heeft of risicofactoren zoals GERD of brandend maagzuur, kunt u de effecten minimaliseren door voedsel en dranken te vermijden die de aandoening verergeren. Het is ook nuttig om na het eten een uur of langer rechtop te blijven zitten.

Gewichtsverlies en stoppen met roken kunnen helpen voorkomen dat de Barrett-slokdarm verslechtert.

medicijnen

Verschillende vrij verkrijgbare medicijnen (OTC) en voorgeschreven medicijnen kunnen de zuurgraad van de vloeistof in uw onderste slokdarm verminderen. Uw zorgverlener kan een of meer van de volgende aanbevelingen doen om de symptomen van brandend maagzuur te verlichten en het slijmvlies van uw onderste slokdarm te beschermen:

• Antacida, zoals TUMS, Alka-Seltzer en Pepto-Bismol (bismutsubsalicylaat)

• Protonpompremmers (PPI), zoals Prilosec (omeprazol), Prevacid (lansoprazol) en Nexium (esomeprazol)

• H2-blokkers, zoals Pepcid AC (famotidine) en Axid AR (nizatidine)

Procedures en chirurgie

Bij Barrett’s slokdarm, dysplasie of kanker moet u mogelijk een resectie (verwijdering) of de cellen in uw onderste slokdarm ondergaan. Er zijn verschillende mogelijkheden om slokdarmweefsel te verwijderen. De juiste procedure voor u hangt af van de locatie, de omvang en het type veranderingen in uw slokdarm.

Mogelijk moet u een chirurgische ingreep ondergaan met algemene anesthesie, of u moet een minimaal invasieve procedure ondergaan waarbij uw zorgverlener endoscopische begeleiding gebruikt om veranderd slokdarmweefsel te verwijderen.

Soms kunnen de cellen worden vernietigd in plaats van verwijderd. Uw medisch team kan ervoor kiezen om:

• Een chirurgische ingreep om de tumor volledig te verwijderen.

• Fotodynamische therapie (PDT): Hierbij wordt gebruik gemaakt van een chemische stof genaamd Photofrin, die het weefsel gevoeliger maakt voor licht. Het wordt intraveneus toegediend in de loop van drie tot vijf minuten.

• Radiofrequente ablatie (RFA): Radiogolven verwarmen het abnormale weefsel om het te elimineren.

• Cryotherapie: Zeer koude temperaturen worden gebruikt om veranderd slokdarmweefsel te vernietigen.

De hierboven genoemde procedures, behalve chirurgie, bevatten echter enkele beperkingen. Met name de cellen die worden vernietigd via PDT, RFA of cryotherapie zijn dan niet microscopisch te onderzoeken, dus men kan niet zeker zijn van de aard van de kanker en of deze volledig is verwijderd met een goede marge.

Barrett’s slokdarm komt niet vaak voor, maar u moet mogelijk worden gecontroleerd op deze aandoening als u GERD heeft of als u last heeft van brandend maagzuur. Omdat Barrett-slokdarm als een risicofactor voor slokdarmkanker wordt beschouwd, is het belangrijk dat uw medisch team het in een vroeg stadium identificeert en dat u nauwlettend blijft toezicht houden als u het heeft.