Een autistisch kind helpen artistieke vaardigheden op te bouwen

Wanneer een kind een autismediagnose heeft, ligt de nadruk meestal op het helpen van hen om het dagelijkse leven zo typisch mogelijk te beheren. Gedrags- en ontwikkelingstherapieën richten zich op spraak, sociale vaardigheden en zelfregulatie, terwijl ergotherapie en fysieke therapie helpen bij het ontwikkelen van vaardigheden zoals handschrift, gooien en trappen.

Vanuit het oogpunt van de ouders kan het een uitdaging zijn om een ​​normale dag door te komen. Het idee om artistieke creativiteit in de mix te introduceren kan onnodig of zelfs overweldigend lijken.

Onderzoek echter laat zien dat muziek, dans en beeldende kunst kunnen en zullen het leven van mensen op het spectrum verbeteren. Kunsttherapieën verbeteren niet alleen de sociale vaardigheden en betrokkenheid, maar actieve deelname aan gemeenschapskunstprogramma’s kan inclusie, zelfvertrouwen en communicatie verbeteren.

Even belangrijk is dat veel autistische kinderen sterke vaardigheden hebben in artistieke expressie en ervan genieten in zijn vele vormen.

Voordelen van de kunst voor een autistisch kind

Mensen met autisme verschillen enorm van elkaar. Sommigen zijn niet geïnteresseerd in kunst; anderen hebben weinig of geen interesse in technologie. Maar voor die kinderen en tieners die geïntrigeerd zijn door creatieve zelfexpressie, hebben muziek en beeldende kunst een breed scala aan voordelen die moeilijk ergens anders te vinden zijn.

Afhankelijk van het individu, zijn er slechts enkele van die voordelen:

• Ervaring met zelfexpressie waarvoor geen verbale kracht vereist is: Alle mensen met autisme hebben moeite met verbale zelfexpressie; veel zijn non-verbaal of bijna non-verbaal. De kunsten bieden een hulpmiddel voor zelfexpressie dat toegankelijk is voor iemand zonder de middelen om hun wereldbeeld te bespreken.

• Mogelijkheden voor sociale groei: Artistieke activiteiten zijn vaak gemeenschappelijk – denk aan band, theater, dansgroepen en kunstlessen – en vereisen een mate van interactie en betrokkenheid die typische klaservaringen niet hebben. Om die reden bouwen sommige therapeuten voor sociale vaardigheden hun programma’s rond kunstactiviteiten.

• Mogelijkheden om voort te bouwen op hun sterke punten: vanaf het moment dat ze worden gediagnosticeerd, worden kinderen met autisme beoordeeld op wat ze niet kunnen en wordt hen geleerd om anderen te ‘inhalen’. In de kunsten hebben kinderen met autisme echter vaak een voorsprong. Velen zijn behoorlijk getalenteerd in tekenen, muziek en zelfs drama.

• Kansen voor echte inclusie: het is moeilijk om een ​​kind met autisme volledig te betrekken bij sociale activiteiten of sportprogramma’s – hun verschillen in die instellingen worden echte verplichtingen. In de kunsten kunnen kinderen met autisme echter vaak volledig worden opgenomen in een groep leeftijdsgenoten.

• Levenslange interesses om van te genieten en te delen: Kinderen met autisme leren voortdurend nieuwe, complexe vaardigheden, alleen om de behoefte eraan te ontgroeien naarmate ze ouder worden en volwassen worden. Sociale vaardigheden voor kleuters zijn niet relevant voor derdeklassers, en ‘delen’ is niet cool tegen de tijd dat een kind 11 is. Kunstinteresses en vaardigheden zijn echter relevant gedurende het hele leven.

Uitdagingen

Terwijl kinderen met autisme van niveau 1 (hoogfunctionerend) mogelijk (of niet) toegang hebben tot kunsteducatie samen met typische leeftijdsgenoten, kunnen kinderen met ernstigere vormen van autisme het onmogelijk vinden. Dat komt omdat kunsteducatie op school afhankelijk is van kinderen met een reeks vaardigheden en capaciteiten die niet beschikbaar zijn voor de meeste kinderen met autisme.

Bijvoorbeeld:

• Sterke fijne motoriek: Veel kinderen en volwassenen in het autismespectrum hebben moeite met fijne motoriek. Dit compromitteert hun vermogen om te tekenen, een schaar te gebruiken of een instrument te bespelen. Hoewel de meeste kinderen met autisme deze vaardigheden in de loop van de tijd kunnen leren, zullen ze niet met dezelfde snelheid leren als hun typische leeftijdsgenoten.

• Sterke verbale taalverwerking: de meeste kinderen, wanneer hen wordt verteld “ga naar pagina 3”, zullen het commando binnen enkele seconden verwerken en uitvoeren. Kinderen met autisme hebben echter vaak ondersteuning nodig om zich te concentreren op, te verwerken en vervolgens te handelen naar verbale commando’s. Ze hebben misschien een-op-een ondersteuning nodig in een kunstomgeving, wat misschien moeilijk te bieden is naarmate kinderen bekwamer worden in technische vaardigheden zoals muziek of dans.

• Mogelijkheid om aan de verwachtingen van instructeurs te voldoen: privéleraren voor muziek en kunst hebben vaak hoge verwachtingen van hun studenten. Bovendien hebben ze mogelijk beperkte kennis van pedagogische technieken. Als gevolg hiervan kunnen ze gefrustreerd raken door het trage tempo waarmee kinderen met autisme waarschijnlijk (bijvoorbeeld) muziek leren lezen.

• Mogelijkheid om deel te nemen aan groepsleren: een kind met autisme opnemen in een theater- of dansvoorstelling kan een hele uitdaging zijn, vooral als er een verwachting van vaardigheid is. Als het kind achterop raakt of gefrustreerd raakt, kan de hele groep worden verstoord.

• Sterke grove motoriek: Kinderen met autisme hebben vaak een verminderde grove motoriek. Dit maakt het moeilijk om een ​​bal te vangen of te trappen, en het maakt het ook moeilijk om activiteiten zoals dans of bepaalde soorten instrumentale muziek bij te houden.

Misschien wel de grootste uitdaging voor kinderen met autisme die betrokken raken bij kunst is de veronderstelling dat kunst minder belangrijk is voor hun ontwikkeling dan het vermogen om deel te nemen aan typische academische lessen, sporten of activiteiten van het dagelijks leven. “Als ze de Walmart niet kunnen halen,” gaat de gedachte, “hoe zullen ze dan ooit piano leren spelen?”

Modellen voor betrokkenheid bij de kunsten

Er zijn vier mogelijke modellen voor het betrekken van een autistisch kind bij kunst: inclusieve kunstprogramma’s, gesegregeerde (“speciale behoeften”) kunstprogramma’s, therapeutische kunstprogramma’s en privé kunstonderwijs. Elk van deze heeft zijn voor- en nadelen, zowel voor het kind als voor de typische kinderen en/of volwassenen die erbij betrokken zijn.

Inclusieve kunstprogramma’s

In theorie zou kunstonderwijs op school autistische kinderen moeten betrekken bij hun typische leeftijdsgenoten in een universeel toegankelijk kunstprogramma. Met andere woorden, de leerkracht moet in staat zijn om een ​​reeks aanpassingen door te voeren die het voor elk kind mogelijk maken om op zijn niveau te participeren.

Dit is relatief eenvoudig (in sommige gevallen) wanneer de nadruk ligt op beeldende kunst, omdat elk kind in zijn eigen tempo aan zijn eigen project werkt. Bovendien hebben veel autistische kinderen echte sterke punten in de beeldende kunst. Het wordt echter lastiger wanneer kinderen als team moeten samenwerken in een bandconcert, theatervoorstelling of dansevenement.

Inclusie kan een ideale optie zijn als er ondersteuning beschikbaar is om het autistische kind te helpen met executieve planning, zintuiglijke overbelasting te vermijden en zichzelf uit te drukken door middel van kunst.

Niet alleen wordt het autistische kind een functioneel lid van de groep en leert het dezelfde vaardigheden van zelfexpressie als de rest van de klas, maar hun klasgenoten krijgen ook de kans om te werken met iemand met andere vaardigheden en sterke punten. Zonder ondersteuning kan inclusie echter moeilijk of zelfs onmogelijk zijn.

Kunstprogramma’s voor speciale behoeften

Het is altijd gemakkelijker om met autistische kinderen te werken in een omgeving met ‘speciale behoeften’ waar ze gescheiden zijn van hun leeftijdsgenoten. Ongebruikelijk gedrag, ontwikkelingsachterstanden en fijne motorische problemen worden irrelevant omdat de hele groep de meeste van deze uitdagingen deelt.

Daarnaast zijn instellingen voor speciale behoeften ingesteld om ondersteunend personeel op te nemen dat één-op-één kan werken met een kind dat om welke reden dan ook extra hulp nodig heeft. Er zijn echter verschillende nadelen aan kunstprogramma’s voor speciale behoeften.

Het komt zelden voor dat een kunstprogramma met speciale behoeften studenten dezelfde vaardigheden leert als hun typische leeftijdsgenoten. Als gevolg hiervan heeft het autistische kind niet de mogelijkheid om vaardigheden op te bouwen die het nodig zou hebben om vooruitgang te boeken in de kunst, zoals penseelvaardigheden, harmonische zang, gepast gedrag backstage of tijdens een concert, enz.

Een ander groot probleem met kunstprogramma’s voor speciale behoeften is de realiteit dat de meeste verwachtingen in aanzienlijke mate lager zijn. In veel gevallen worden kinderen in het spectrum niet aangemoedigd om hun capaciteiten te verbeteren of uit te bouwen. Projecten zijn vaak vooraf voorbereid, waardoor het voor kinderen moeilijk is om hun eigen artistieke ideeën te uiten.

Therapeutische kunstprogramma’s

Het meeste onderzoek naar autisme en kunst heeft betrekking op kunsttherapieën, waaronder een breed scala aan opties zoals kunsttherapie, muziektherapie, dramatherapie, danstherapie en meer.

Kunsttherapie voor autistische kinderen richt zich niet op de kunst zelf, maar op het gebruik van artistieke technieken om sociale, communicatieve en emotionele vaardigheden op te bouwen. Beeldende therapie wordt meestal één-op-één gegeven en aangepast aan de specifieke behoeften van het kind.

Onderzoeksresultaten zijn zeer positief voor beeldende therapie. De meeste kinderen doen het goed, genieten van de ervaring en ontwikkelen belangrijke vaardigheden. Beeldende therapie is echter iets anders dan kunstonderwijs.

Een kind dat bijvoorbeeld een jaar in muziektherapie doorbrengt, kan sociale vaardigheden opbouwen zonder de muzikale vaardigheden te vergroten. Positief is dat kunsttherapie een effectief hulpmiddel is om de kernsymptomen van autisme aan te pakken. Het is echter geen vorm van kunstonderwijs.

Privé kunstinstructie

Privé kunstonderwijs is een ideale optie voor degenen die het kunnen betalen (of die het voor hun kinderen kunnen geven). Het is niet alleen mogelijk om in een één-op-één setting een kind te helpen vaardigheden op hun eigen manier en in hun eigen tempo op te bouwen, maar het is ook mogelijk om zich te concentreren op de specifieke interesses, vaardigheden en uitdagingen van het kind.

Kinderen met autisme leren anders dan hun typische leeftijdsgenoten. Een instructeur met een “toolkit” met onderwijsopties kan vaak precies het juiste hulpmiddel vinden om de speciale vaardigheden van een autistisch kind te ontsluiten.

Het grootste nadeel van privé kunstonderwijs zijn natuurlijk de kosten. Pianolessen kunnen tot $ 60 per uur kosten, en een pianoleraar die met een autistisch kind kan werken, kan zelfs nog meer vragen.

Aan de andere kant hebben de meeste ouders de vaardigheden om met hun kind te werken aan tekenen, schilderen en zingen, als ze de tijd en het temperament hebben om die weg te gaan.

Tips om uw kind te helpen de kunst te ontdekken

Uw keuze voor een lesmethode hangt grotendeels af van de capaciteiten, interesses en gedragingen van uw kind – en van uw eigen budget, beschikbaarheid en vaardigheden. Er zijn echter manieren om ervoor te zorgen dat uw kind het meeste uit elke kunstervaring haalt.

• Ga nooit uit van incompetentie. De verbale vaardigheden of het gedrag van uw kind staan ​​niet in verband met hun artistieke potentieel. Non-verbale mensen met autisme zijn internationaal bekende beeldend kunstenaars, zangers en muzikanten geworden.

• Duw voor creatieve expressie versus “kleuren” of het opnieuw creëren van een model. Hoewel het voor instructeurs misschien gemakkelijker is om kleurplaten en kleurpotloden uit te delen of iedereen identieke projecten te laten voltooien, is er geen reden waarom uw kind niet kan worden aangemoedigd om zijn eigen onderwerp, kleuren en medium te kiezen. Bovendien kunnen sociale/communicatiedoelen worden bereikt zonder artistieke expressie te standaardiseren.

• Ondersteun inclusie waar mogelijk. Hoewel inclusie soms geen optie is, kan dit in de meeste gevallen worden bereikt met de juiste ondersteuning.

• Geef je kind een voorsprong. Als je autistische kind aangeeft interesse te hebben in muziek, wacht dan niet tot groep vier met het geven van muziekles. Laat ze vroeg beginnen, zodat ze klaar zijn om zich bij hun typische leeftijdsgenoten te voegen als de tijd daar is. Hetzelfde geldt voor het vasthouden van een krijtje, knippen met een schaar en andere vaardigheden waarvan je weet dat ze nodig zijn om deel te nemen aan de kunst.

• Profiteer van speciale programma’s in kunstmusea, muziekpodia en theaters. Als er een speciaal kunstprogramma wordt aangeboden, neem dan uw kind mee. Zelfs als de ervaring de eerste keer niet ideaal is, zal uw kind beginnen te leren wat het betekent om in een publiek te zitten, deel te nemen aan een workshop of op een andere manier deel te nemen aan community arts.

• Zorg voor artistieke materialen in huis. Of het nu gaat om kleurpotloden en papier, een elektrisch toetsenbord of een volwaardig “centrum” voor kunstverkenning, er is materiaal beschikbaar voor uw kind om te verkennen. Werk samen aan projecten die jullie allebei leuk vinden, zodat je kind kunst kan ervaren als een positieve manier om tijd door te brengen.