Het is mogelijk om een miskraam te detecteren (andere verwante terminologie omvat “verwoeste eicel”, “spontane abortus” en “gemiste miskraam”) zonder bloeding of krampen – hoewel deze symptomen over het algemeen uiteindelijk volgen. Het diagnosticeren van een miskraam voordat de symptomen optreden, komt steeds vaker voor met het gebruik van kwantificeerbare zwangerschapshormoon (hCG) bloedonderzoeken en vroege echografische onderzoeken.
Veelvoorkomende symptomen van een miskraam
Het meest voorkomende teken dat gepaard gaat met een miskraam is bloeding (hoewel het belangrijk is op te merken dat niet alle vlekken of bloedingen in het begin van de zwangerschap wijzen op een miskraam). De eerste bloeding die gepaard gaat met een miskraam kan variëren van kleine hoeveelheden bruin bloed tot hevige bloedingen met stolsels en weefsel.
Bloeden als gevolg van een miskraam is het gevolg van een plotselinge daling van de progesteronspiegels, waarna het baarmoederslijmvlies begint af te werpen. In sommige gevallen zal een echografie worden uitgevoerd om een vermoedelijke miskraam te diagnosticeren na een vroege zwangerschapsbloeding. Op basis van de zwangerschapsduur en echografie van de zwangerschapsdatering kan een vroege echografie aantonen dat de foetus tot twee weken voor het daadwerkelijke begin van de bloeding niet levensvatbaar was.
Andere symptomen van een miskraam kunnen zijn:
- Kramp of doffe pijn in de rug of het bekken die constant kan zijn of komen en gaan
- Verlies van veel voorkomende vroege zwangerschapssymptomen zoals ochtendmisselijkheid, gevoelige borsten en vermoeidheid
- Passage van foetaal weefsel
Als u een van deze tekenen of symptomen ervaart, zelfs als er geen bloeding is, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts.
Gemiste miskraam
In veel gevallen zijn symptomen van een miskraam zoals bloedingen de aanleiding voor diagnostische tests zoals echografie in het begin van de zwangerschap. Maar het proces van een miskraam kan enkele dagen of zelfs weken duren. Daarom is het voor zorgverleners mogelijk om een miskraam te detecteren nog voordat symptomen zoals bloedingen beginnen.
Een routine-echografie kan bijvoorbeeld geen foetale hartslag detecteren (een teken dat overeenkomt met een miskraam) voordat eventuele miskraamsymptomen zoals bloeden zijn begonnen. Deze diagnose staat bekend als een ‘gemiste miskraam’.
Vanwege de afwezigheid van veel voorkomende symptomen bij een gemiste miskraam, is het mogelijk om zwangerschapsverlies te hebben ervaren zonder het te weten.
Na een gemiste miskraamdiagnose
Na een zwangerschapsverlies moeten de producten van de conceptie en het baarmoederslijmvlies het lichaam verlaten. In de meeste gevallen begint dit proces vanzelf binnen twee weken na een gemiste diagnose van een miskraam. Wachten tot deze miskraambloeding op natuurlijke wijze verloopt, staat bekend als afwachtend beleid.
Hoewel afwachtend beleid voor sommigen een redelijke optie is, kan de onzekerheid die gepaard gaat met wachten terwijl je een niet-levensvatbare zwangerschap blijft dragen, een emotionele tol eisen.
Dientengevolge, wanneer een diagnose van een miskraam wordt bevestigd voordat de bloeding is begonnen, kunnen interventies worden aangeboden. In plaats van te wachten, kiezen sommige mensen voor een chirurgische ingreep die bekend staat als dilatatie en curettage (D&C) of medisch beheer met een medicijn genaamd Cytotec (misoprostol).
Deze interventies maken het fysieke proces van een miskraam voorspelbaarder, waardoor de wachttijd die gepaard gaat met het op natuurlijke wijze verlopen van de miskraam tot een minimum wordt beperkt. Voor sommigen helpt het rouwproces om het fysieke proces van een miskraam “voorbij” te krijgen met medische tussenkomst. Anderen geven er de voorkeur aan om de miskraam op natuurlijke wijze te laten verlopen.
Zolang uw arts geen medische zorgen heeft, is er geen enkele behandelingsmethode voor een gemiste miskraam die als de beste wordt beschouwd, en in de meeste gevallen krijgt u de mogelijkheid om de methode te kiezen waar u zich het prettigst bij voelt.
Aanstaande management | Medisch geïnduceerde miskraam | Chirurgische ingreep |
---|---|---|
Minst invasief | Minimaal invasieve | Meest invasieve; kan poliklinisch worden uitgevoerd of kan algemene anesthesie vereisen |
Minst duur | Goedkoop | duurste |
Kan emotioneel uitdagend zijn om te wachten | Kan enige wachttijd nodig hebben voordat het medicijn effect heeft | Kan op het door jou gekozen tijdstip |
Matige tot hevige bloedingen en krampen | Hevig bloeden en matige tot ernstige krampen; milde bijwerkingen kunnen zijn misselijkheid, braken en diarree | Matige bloeding en krampen |
Als dit niet lukt (bekend als onvolledige miskraam), kan een D&C nodig zijn | Als dit niet lukt (wat zeldzaam is), kan een D&C nodig zijn | Zeldzame complicaties zijn onder meer verklevingen in de baarmoeder (syndroom van Asherman), beschadiging van de baarmoederhals of baarmoederperforatie |
Maakt genetisch testen van het foetale weefsel mogelijk indien geïndiceerd |
De mogelijkheid van een miskraam zonder het onmiddellijk te weten, kan een grote bron van angst zijn in het begin van de zwangerschap, vooral als u eerder een zwangerschapsverlies heeft gehad. In de meeste gevallen is er niets dat iemand had kunnen doen om de uitkomst van een gemiste miskraam te beïnvloeden, maar die kennis minimaliseert de aanvankelijke schok en het verdriet niet.
Als je eenmaal hebt besloten hoe je met de fysieke aspecten van je verlies wilt omgaan – of het nu gaat om een afwachtend beleid of medische interventie – zorg er dan voor dat je ook je emotionele welzijn aanpakt. Sommigen vinden het nuttig om met anderen te praten die een soortgelijke situatie hebben meegemaakt, hetzij onder hun vrienden, hetzij via een miskraamhulporganisatie. Anderen zoeken steun bij hun partner of zoeken hulp bij een therapeut. Hoe je ook kiest om je verdriet te verwerken, weet dat je niet alleen bent, en dat het beter wordt.
Discussion about this post