Onderzoekers onderzoeken of diepe hersenstimulatie mensen met de ziekte van Alzheimer kan helpen langer te onthouden, en nu kan een nieuwe bevinding deze aanpak helpen ondersteunen.
Diepe hersenstimulatie is een behandeling voor een aantal medische aandoeningen, waaronder epilepsie, de ziekte van Parkinson en obsessief-compulsieve stoornis. Bij deze methode worden elektroden in bepaalde delen van de hersenen geïmplanteerd om elektrische impulsen door te geven om abnormale hersenactiviteit te onderbreken.
Onderzoekers zijn ook begonnen met het bestuderen van diepe hersenstimulatie als een mogelijke manier om mensen met de ziekte van Alzheimer te helpen behandelen.
De onderzoekers hopen dat diepe hersenstimulatie, wanneer uitgevoerd in de vroege stadia van de ziekte van Alzheimer, geheugenverlies kan vertragen.
Tot nu toe hebben onderzoekers de effecten onderzocht van het stimuleren van een deel van de hersenen dat de fornix wordt genoemd. Dit is een bundel zenuwvezels en is een belangrijk onderdeel van de geheugencircuits van de hersenen. Onderzoek heeft aangetoond dat bij mensen met milde vorm van de ziekte van Alzheimer het fornixgebied beschadigd is, en onderzoekers denken dat diepe hersenstimulatie de functie van dat defecte circuit zou kunnen verbeteren.
De resultaten zijn echter onzeker: sommige patiënten in de studie vertoonden tekenen van een vertraging van dementie, terwijl andere dat niet deden. De onderzoekers suggereren dat de reden een verschil kan zijn in waar de elektroden worden geplaatst bij het stimuleren van de hersenen.
Daarom beoordeelden onderzoekers in deze nieuwe studie gegevens van 46 patiënten die deelnamen aan een proef met diepe hersenstimulatie voor de milde ziekte van Alzheimer. Ze wilden zien of er een verband was tussen de gestimuleerde locaties en het vermogen van de patiënt om op deze behandelmethode te reageren.
Onderzoeker Dr. Andreas Horn zei dat toen hij naar de gegevens begon te kijken, hij sceptisch was dat ze iets positiefs zouden vinden.
Maar het blijkt ja. Onderzoekers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat de middenhersenen fornix en bed nucleus van de stria terminalis beter reageren op diepe hersenstimulatie. Stria terminalis is een band van vezels die betrokken zijn bij emotionele en gedragsreacties.
De onderzoekers verifieerden vervolgens hun bevindingen door zich te concentreren op 18 patiënten die ze hadden uitgesloten van de eerste analyse. Ze ontdekten dat ze konden voorspellen hoe deze patiënten zouden reageren op diepe hersenstimulatie, op basis van waar de elektroden in hun hersenen waren geplaatst.
De bevindingen zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Natuurcommunicatie.
Het doel is om diepe hersenstimulatie te verfijnen om zich in de hersenen te richten, van een bepaalde “duistere” locatie naar meer precieze locaties, zegt Dr. Andreas Horn.
“We stellen geen nieuwe behandelingsstrategie voor. We stellen een meer geavanceerde strategie voor”, zei Dr. Andreas Horn. Hij werkt in het Cerebral Vascular Therapy Center in Brigham and Women’s Hospital in Boston.
Hij benadrukte echter dat hoe geavanceerd diepe hersenstimulatie in de toekomst ook wordt, het de ziekte van Alzheimer niet kan genezen.
“We willen de periode verlengen waarin mensen een betere kwaliteit van leven hebben”, zei Dr. Andreas Horn.
“En momenteel wordt diepe hersenstimulatie nog steeds bestudeerd om een behandeling voor de ziekte van Alzheimer te vinden,” voegde hij eraan toe. Dat betekent dat patiënten moeten worden ingeschreven in een onderzoek om met deze behandelmethode te worden getest.
Een grotere klinische proef, ADvance II genaamd, is aan de gang om de effecten van een jaar durende therapie met diepe hersenstimulatie te testen bij patiënten met milde vorm van de ziekte van Alzheimer.
Dr. Gabriel de Erausquin is arts/onderzoeker aan het Health Science Center van de Universiteit van Texas in San Antonio, een van de medische centra die aan deze studie deelnemen.
Hij is het ermee eens dat de nieuwe bevindingen kunnen worden gebruikt voor betere targeting. “Dit is echt een geweldige studie”, zegt Gabriel de Erausquin. Hij was niet betrokken bij dit onderzoek.
“Als de bevindingen kunnen helpen de effectiviteit van diepe hersenstimulatie bij Alzheimerpatiënten te verbeteren, zullen ze van groot voordeel zijn,” zei hij.
Bij diepe hersenstimulatie worden in de hersenen geïmplanteerde elektroden via onderhuidse draden verbonden met een elektrische pulsgenerator. Een elektrische pulsgenerator is een pacemakerachtig apparaat dat onder de huid in de borst wordt geïmplanteerd en is geprogrammeerd om automatisch elektrische impulsen naar hersenelektroden te sturen.
Diepe hersenstimulatie wordt sinds de jaren negentig gebruikt om de ziekte van Parkinson te behandelen en wordt als een redelijk veilige therapie beschouwd. Maar een operatie brengt ook enkele risico’s met zich mee, en na verloop van tijd kunnen delen van het diepe hersenstimulatiesysteem bewegen of beschadigd raken.
Dr. de Erausquin benadrukte ook dat diepe hersenstimulatie de ziekte niet zal genezen. Het gebruikelijke beloop van de ziekte van Alzheimer is progressief verlies van functies, merkt hij op, en de onderzoekers hopen dat ze die progressie zullen vertragen.
Informatiebron: Nature Communications Journal, december 2022
Discussion about this post