Heuplabrumoperatie: is het de juiste behandeling?

Orthopedisch chirurgen zijn beter geworden in het begrijpen van bronnen van pijn, en technologie heeft ons vermogen vergroot om aandoeningen te diagnosticeren die voorheen onopgemerkt bleven. Een bron van heup- en liespijn die veel vaker wordt gediagnosticeerd, wordt een heup-labrale traan genoemd.

Het heuplabrum is een ring van kraakbeen die de kom van het heupgewricht met kogelgewricht omringt. Vaak vergeleken met een meniscusscheur van het kniegewricht, kan een heuplabrumscheur een bron van pijn en ongemak in het heupgewricht zijn.

Omdat we een beter begrip hebben gekregen van de anatomie van het heupgewricht en technologie zoals magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) ons vermogen om afwijkingen te zien heeft verbeterd, hebben we meer specifieke bronnen van pijn rond de heup geïdentificeerd. Een structuur die vaak wordt geïdentificeerd als een bron van heuppijn is het labrum van de heup.

Het heuplabrum

Het heupgewricht is een kogelgewricht op de kruising van de bovenkant van het dijbeen en het bekken. In tegenstelling tot andere kogelgewrichten, zoals de schouder, heeft de heup een zeer diepe en stabiele kom.

Het labrum is een manchet van kraakbeen dat een ring vormt rond de rand van de heupkom. Dit helpt om de koker te verdiepen, terwijl het ook flexibel is (in tegenstelling tot het bot van de koker) om enige beweging mogelijk te maken.

Het heuplabrum heeft, net als andere soorten kraakbeen, de neiging om problemen te hebben met genezen van een blessure. Het kraakbeenweefsel is niet goed doorbloed en heeft daarom geen vermogen om te genezen nadat er schade is opgetreden.

Hip Labrum Tranen

Wanneer het labrum van het heupgewricht is beschadigd, noemen mensen deze schade over het algemeen een ‘scheur van het labrum’. Ondanks het gebruik van deze taal om zowat elke verwonding aan het heuplabrum te beschrijven, zijn heuplabrumtranen er in verschillende vormen, maten en soorten.

Niet elke labrumscheur is hetzelfde en de behandeling van labrale tranen kan aanzienlijk verschillen. Bovendien zijn er veel soorten patiënten met verschillende verwachtingen voor herstel en verschillende interesseniveaus in verschillende behandelingen.

Het belangrijkste is dat labrale tranen vaak worden gezien bij andere schade aan het heupgewricht, waaronder artritis en sporen van botten. Een labrale traan in de setting van artritis van de heup is niets als een labrale traan als een geïsoleerd letsel.

Wanneer een operatie wordt overwogen voor een labrumscheur in de heup, is de meest gebruikelijke manier om dit aan te pakken door middel van arthroscopische behandeling. De eerste arthroscopische heupoperaties vonden plaats in de jaren tachtig en het is tegenwoordig een routinematige chirurgische ingreep geworden.

heup artroscopie

Artroscopische heupchirurgie is een poliklinische chirurgische ingreep die vaak onder algemene anesthesie wordt uitgevoerd. Uw chirurg plaatst een kleine televisiecamera met een bevestigde lichtbron in het heupgewricht en kan via een aparte kleine incisie instrumenten plaatsen om heuplabrale tranen aan te pakken.

Standaardbehandelingen om een ​​​​labrumscheur in de heup aan te pakken, zijn om het gescheurde deel te repareren, weg te snijden of in sommige gevallen het labrum te reconstrueren. De beslissing over hoe de traan moet worden aangepakt, hangt meestal af van factoren zoals het type traan en de locatie.

Artroscopische heupchirurgie is niet zonder potentiële risico’s. Deze risico’s omvatten problemen zoals infectie, aanhoudende pijn en zenuw- of bloedvatletsel. Bij het overwegen van een chirurgische behandeling is het belangrijk om de risico’s en de voordelen van een operatie af te wegen.

Dus de vraag wordt dan: is chirurgische behandeling beter of slechter dan niet-chirurgische behandeling? Omdat we weten dat labrale tranen niet de neiging hebben om te genezen, gaan veel mensen ervan uit dat als ze willen dat de pijn wordt aangepakt, een chirurgische ingreep hun enige optie is. Maar is dat ook echt zo?

Resultaten van chirurgische behandeling

Een aantal studies heeft goede kortetermijnresultaten gerapporteerd na arthroscopische heupoperaties. De meeste van deze onderzoeken vinden dat mensen die heupartroscopie ondergaan een goede pijnverlichting hebben in de maanden en jaren die volgen op de chirurgische behandeling.BB

Vooral bij patiënten die geen tekenen van artritis hebben, blijven deze resultaten in de loop van de tijd goed stand en zijn mensen tevreden met hun behandeling. Dit bewijs ondersteunt zeker de overweging van chirurgische behandeling, maar slechts enkele onderzoeken hebben daadwerkelijk vergeleken of chirurgische behandeling beter is dan niet-chirurgische behandeling.BB

Een studie van ongeveer 100 militaire rekruten die heup-labrale tranen hadden, wees hen willekeurig toe aan een operatie of een niet-chirurgische behandeling. Twee jaar nadat de behandeling was voltooid, was er geen significant verschil tussen de groepen personen die chirurgisch werden behandeld versus degenen die niet-chirurgisch werden behandeld.BB

Dat wil niet zeggen dat iedereen beter werd, het betekent alleen dat ongeveer evenveel patiënten beter werden met niet-chirurgische behandeling als met chirurgische behandeling. Echter, 70% van de patiënten die niet geopereerd waren, ondergingen later een operatie.BB

Labrale tranen na de leeftijd van 40 jaar

Er is ook controverse geweest over de behandeling van patiënten ouder dan 40 jaar die labrale tranen hebben. Deze patiënten moeten zeer voorzichtig worden benaderd bij het overwegen van heupartroscopie.

Hoewel er situaties zijn waarin mensen van middelbare leeftijd goede pijnverlichting kunnen vinden met arthroscopische heupoperaties, hebben velen geen verbeteringen met dit type operatie.BB

Studies hebben aangetoond dat mensen ouder dan 40 jaar een hoger percentage progressieve artritis van het heupgewricht hebben, en de labrale traan is waarschijnlijk een vroeg teken van artritis in de heup.BBijna 20% van deze patiënten krijgt uiteindelijk binnen anderhalf jaar na het ondergaan van een arthroscopische heupoperatie een heupvervangende operatie.

Zoals het geval is met veel nieuwe chirurgische procedures, waaronder heupartroscopie, verbeteren orthopedisch chirurgen voortdurend het begrip van welke patiënten het meest waarschijnlijk baat hebben bij chirurgische ingrepen en welke niet.

Het is duidelijk dat niet iedereen met een labrumscheur in de heup een arthroscopische heupoperatie nodig heeft. In feite kan niet-chirurgische behandeling in veel gevallen net zo effectief en soms zelfs effectiever zijn dan chirurgische ingrepen.BHet is een continu proces om te bepalen welke patiënten het meeste baat hebben.

Artroscopische heupchirurgie speelt ongetwijfeld een belangrijke rol bij de behandeling van heuplabrale letsels. Dat gezegd hebbende, kunnen veel patiënten een even effectieve behandeling vinden met niet-chirurgische behandeling. In bijna alle scenario’s moet niet-chirurgische behandeling worden geprobeerd voordat artroscopische chirurgie wordt overwogen.

Studies hebben aangetoond dat wanneer niet-chirurgische en chirurgische behandelingen worden vergeleken, de resultaten niet al te verschillend zijn tussen deze groepen; beide behandelingen leiden meestal tot een verbetering van de symptomen. Er zijn situaties waarin niet-chirurgische behandelingen niet effectief zijn en een operatie kan worden overwogen.

De ideale kandidaat voor chirurgische behandeling is jonger dan 40 jaar en heeft geen tekenen van artritis in het heupgewricht.